라틴어 문장 검색

percolatur enim virus retroque remanat materies umoris et ad caput amnibus omnis confluit, inde super terras redit agmine dulci qua via secta semel liquido pede detulit undas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 20:13)
adnverint superi bene in adhortatione nihil se inauspicato vel sine deorum voluntate facturum promittit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 201)
qui cum tabernaculum vitio cepisset inprudens, quod inauspicato pomerium transgressus esset, comitia consulibus rogandis habuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 50:6)
Postero die, cum sine offensa corporis animique consurrexissem, in eundem platanona descendi, etiam si locum inauspicatum timebam, coepique inter arbores ducem itineris exspectare Chrysidem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 131:1)
iam bis Monaeses et Pacori manus inauspicatos contudit impetus nostros et adiecisse praedam torquibus exiguis renidet.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 65)
Castalium nemus umbram Sidonio praebuit hospiti lavitque Dirce Tyrios colonos, ut primum magni natus Agenoris fessus per urbem furta sequi Iovis, sub nostra pavidus constitit arbore praedonem venerans suum monituque Phoebi iussus erranti comes ire vaccae, quam non flexerat vomer aut tardi iuga curva plaustri, deseruit fugas nomenque genti inauspicata de bove tradidit.
(세네카, 오이디푸스 9:2)
per has reliquias corporis trunci peto, per inauspicatum sanguinis pignus mei, per omne nostri nominis fas ac nefas.
(세네카, 오이디푸스 13:35)
num etiam in deos immortales inauspicatam legem valuisse?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 59:2)
consulem ante inauspicato factum revocantibus ex ipsa acie dis atque hominibus non paruisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 677:1)
Feceris par tuis ceteris factis, patrem tuom si percoles per pietatem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 25)
aversi enim sunt solis cursui, et in his locis primum crebrae sunt arbores et silvosae, ipsique montes suas habent umbras obstantes et radii solis non directi perveniunt ad terram nec possunt Intervallaque montium maxime recipiunt imbres et propter silvarum crebritatem nives ab umbris arborum et montium ibi diutius conservantur, deinde liquatae per terrae venas percolantur et ita perveniunt ad infimas montium radices, ex quibus profluentes fontium erumpunt ructus.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장38)
Itaque, quae ex imbribus aqua colligitur, salubriores habet virtutes, quod eligitur ex omnibus fontibus levissimis subtilibusque tenuitatibus, deinde per aeris exercitationem percolata tempestatibus liquescendo pervenit ad terram.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 2장1)

SEARCH

MENU NAVIGATION