라틴어 문장 검색

si ergo talis fuit forma voluntatis divinae quod ab aeterno voluit producere mundum in hora, ut tu dicis, ergo fuisset Deo impossibile prius mundum produxisse quod videtur inconveniens, cum Deus sit agens per libertatem voluntatis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 34:3)
scilicet quod homo aliquis nunc habet voluntatem faciendi aliquid post tres dies, adveniente autem tertia die facit illud quod ab antiquo voluit, illud exemplum inconveniens est in proposito:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 38:2)
Et ideo illud exemplum inconveniens est in proposito.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 38:7)
protinus effuso laetam se fingere risu nec semel amplecti nomenque iterare sororis et dura de matre queri, quae tale recessu maluerit damnare decus vetitamque dearum colloquio patriis procul amandaverit astris.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:126)
sequeretur enim idem inconveniens, quod alterum scilicet esset frustra. 22.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:29)
Sed dicere quod Ecclesia sic abutatur patrimonio sibi deputato est valde inconveniens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:28)
Sufficienter igitur per argumenta superiora ducendo 'ad inconveniens' probatum est auctoritatem Imperii ab Ecclesia minime dipendere.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:24)
Licet in precedenti capitulo ducendo 'ad inconveniens' ostensum sit auctoritatem Imperii ab auctoritate summi Pontificis non causari, non tamen omnino probatum est ipsam inmediate dependere a Deo, nisi ex consequenti.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:2)
3. Sed quanquam mulier in scriptis prius inveniatur locuta, rationabilius tamen est ut hominem prius locutum fuisse credamus, et inconvenienter putatur tam egregium humani generis actum non prius a viro quam a femina profluxisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 23:1)
Quapropter, si non omnibus competit, non omnes ipsum debent uti, quia inconvenienter agere nullus debet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 9:5)
et amandare est sub specie legationis aliquem relegare.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 504)
atque ut in aedificiis architecti avertunt ab oculis naribusque dominorum ea quae profluentia necessario taetri essent aliquid habitura, sic natura res similis procul amandavit a sensibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 141:5)
nam mihi interdum amandandi videntur in Graeciam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 13 6:2)
sed ego nulla in re malo quam in te amando constans et esse et videri.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, letter 15 14:3)
an amandarat hunc sic ut esset in agro ac tantum modo aleretur ad villam, ut commodis omnibus careret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 15장 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION