라틴어 문장 검색

Morbus iste breves sortitus est periodos, tam in morbi ipsius crisi quam in tempore durationis ipsius.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 14:3)
Manifestum enim est in flammis, quae hic continuantur et durant, istam durationem non esse ejusdem flammae in individuo, sed fieri per successionem novae flammae seriatim generatae, minime autem manere eandem flammam numero;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 362:3)
quod etiam secundum sensum philosophanti sumi possit probatio quod sint entia et substantiae separatae et incorporeae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 369:18)
prope est ut possit etiam emanare in origine sua a substantia incorporea.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 369:20)
Verum homines, ut nunc est, indiligentes aut curiosi circa eos sunt, eosque potius mirabundi spectant atque itineraria eorundem conficiunt quam effectus eorum prudenter et sobrie notant, praecipue effectus eorum comparativos, id est, cometa talis magnitudinis, talis coloris et lucis, conversionis radiorum, situs quatenus ad regionem coeli, tempestatis anni, semitae aut cursus, durationis, quales producat effectus.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 2:4)
Hace autem sunt qalitates, quantitates, formae, magnitudines, parvitates, aequalitates, habitudines, actus, dispositiones, loca, tempora et quicquid adunatum quodammodo corporisbus invenitur, quae ipsa quidem natura incorporea sunt et inmutabili substantiae ratione vigentia, participatione vero corporis permutantur et tactu variabilis rei in vertibilem inconstantiam transeunt Haec igitur quoniam, ut dictum est, natura inmutabilem substantiam vimque sortita sunt, vere proprieque esse dicuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:4)
ens autem aeternum nullum sequitur in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:4)
si ergo mundus esset aeternus, mundus adaequaretur Deo in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 3:2)
ergo virtus caeli non facit durationem aeternam, ergo caelum non est aeternum, ergo nec totus mundus, cum mundus non praecedat caelum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 4:3)
Item, Deus praecedit mundum secundum naturam, in Deo autem idem est natura et duratio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:1)
ergo Deus praecedit mundum secundum durationem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 5:2)
licet effectus sequatur suam causam naturaliter, potest tamen simul esse cum sua causa in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:5)
Maior patet, quia prioritas et posterioritas naturae et simultas durationis compatiuntur se.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:8)
cum igitur nihil in duratione potest praecedere illud quod est aeternum, igitur effectus potest esse coaeternus suae causae;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:4)
quod non esset, nisi effectus posset esse simul cum sua causa in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION