라틴어 문장 검색

Spectat inornatos collo pendere capillos et "quid, si comantur?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 50:16)
Quam simul agnovit, tamquam tunc denique raptam scisset, inornatos laniavit diva capillos et repetita suis percussit pectora palmis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 46:1)
Quae gemitus truncaeque deo Neptunius heros causa rogat frontis, cum sic Calydonius amnis coepit inornatos redimitus harundine crines:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 3:1)
"nam quid terrigenas ferro pepulisse phalangas Culparum prodest, hominis si Filius arce aetheris inlapsus purgati corporis urbem intret inornatam templi splendentis egenus?"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1235)
non ego te meis chartis inornatum silebo, totve tuos patiar labores inpune, Lolli, carpere lividas obliviones.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 911)
non ego inornata et dominantia nomina solum verbaque, Pisones, Satyrorum scriptor amabo nec sic enitar tragico differre colori, ut nihil intersit, Davusne loquatur et audax Pythias, emuncto lucrata Simone talentum, an custos famulusque Dei Silenus alumni.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:4)
interim admonere illud satis est, ut sit ea neque arida prorsus atque ieiuna, (nam quid opus erat tantum studiis laboris impendere, si res nudas atque inornatas indicare satis videretur?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 47:3)
quantum opus est autem non ita solum accipi volo, quantum ad indicandum sufficit, quia non inornata debet esse brevitas, alioqui sit indocta;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 135:1)
sed ne inornata sunt quidem, nisi cum sunt infra rei, de qua loquendum est, dignitatem, excepto si obscena nudis enuntientur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 101:3)
quanquam id obscurae potius inornatae orationis est vitium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 113:2)
sunt inornata et haec:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 122:1)
At illa quantum habet voluptatis sincera et per se inornata simplicitas, nihil obtendens moribus suis !
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 146:1)
quisquis inornatumque caput crinesque solutos aspiceret, Phoebi quaereret ille comam.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 314)

SEARCH

MENU NAVIGATION