라틴어 문장 검색

Sapientia aedificabitur domus, et prudentia roborabitur.
집은 지혜로 지어지고 슬기로 튼튼해진다. (불가타 성경, 잠언, 24장3)
HETH. Accinxit fortitudine lumbos suos et roboravit brachium suum.
허리를 단단히 동이고 힘센 팔로 일을 하며 (불가타 성경, 잠언, 31장17)
Confortate manus dissolutas et genua debilia roborate.
너희는 맥 풀린 손에 힘을 불어넣고 꺾인 무릎에 힘을 돋우어라. (불가타 성경, 이사야서, 35장3)
Confortabit faber aurificem, percutiens malleo eum, qui cudit, dicens de glutino: " Bonum est "; et roborat eum clavis, ut non moveatur.
장인은 도금장이를 격려하고 망치로 쇠를 고르는 자는 모루를 치는 자를 격려하며 땜질이 잘되었다고 말하면서 흔들리지 않게 그것을 못으로 고정시킨다. (불가타 성경, 이사야서, 41장7)
et roborabitur fortitudo eius sed non in viribus suis, et supra quam credi potest universa vastabit et prosperabitur et faciet et interficiet robustos et populum sanctorum,
그는 힘이 점점 세어질 터인데 제힘으로 그리되는 것은 아니다. 그는 끔찍스러운 파괴를 자행하면서도 하는 일마다 성공을 거두리라. 또 힘센 이들과 거룩한 백성을 파멸시키리라. (불가타 성경, 다니엘서, 8장24)
Ego autem ab anno primo Darii Medi astabam ei, ut confortaretur et roboraretur.
나는 이미 메디아 사람 다리우스 제일년에 미카엘에게 힘을 북돋아 주고 그를 뒷받침해 주려고 나선 적이 있다.” (불가타 성경, 다니엘서, 11장1)
itaque per turbam ad prīmum ōrdinem sē īnsinuāvit, unde omnia vidēre poterat.
그래서 그는 군중을 지나, 모든 것들을 볼 수 있는 첫번째 줄로 자신을 위치시켰다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Idūs Martiae2)
In Deo quidem creatore Patrem insinuans, hoc est divinam commemorans potentiam, per quam creari omnia de nihilo potuerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:8)
Spiritus vero Domini aperte Spiritum sanctum insinuat, id est divinae gratiae bonitatem, juxta hanc quidem diligentem prophetae considerationem, cum ad excellentem hominis creationem ventum esset, provide hoc opus caeteris imponens, et quasi pro caeteris commendans distinctionem potenter Trinitatis fecerit, ubi videlicet a Domino potius dictum est, Faciamus hominem, quam faciam, ad imaginem, inquit, et similitudinem nostram (Gen. I, 26);
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:16)
Unde Maximus episcopus in expositione symboli quod dicitur apostolorum, quae legitur in quinta Quadragesimae Dominica his verbis insinuat [Anmerkung]:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 12:3)
Sed et cum ait Apostolus Christum surrexisse a mortuis per gloriam Dei Patris (Rom. VI, 4), id est per virtutem divinae potentiae, vel Patrem eum a mortuis suscitasse, et vivificaturum esse corpora nostra, vel ab eo Filium, vel Spiritum sanctum missum esse, vel ei Filium obedisse, quasi proprie vel specialiter Patri tribuit, quae ad potentiam pertinere videntur, ut ex his quoque insinuetur maxime ad personam Patris, juxta ejus, ut dictum est, proprietatem, ea quae potentiae sunt ascribenda esse, sicut Filio ea quae ad animi rationem vel sapientiam pertinent, sicut est judicare quod discretionis est. Unde scriptum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:13)
Pro eo quod apud nos dicitur Deus, Hebraica veritas habet, Eloim, quod est plurale hujus singularis, quod est El. Quare ergo non dictum est El, quod est Deus, sed Eloim, quod apud Hebraeos dii sive judices interpretatur, nisi hoc ad multitudinem personarum accommodetur, ut videlicet eo modo insinuetur pluralitas in Deo, quomodo et Trinitas;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:4)
Verbum vero, id est Filius, simul et patenter insinuatur, cum dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:13)
Bonitas Dei quam Spiritum sanctum dicimus, insinuatur, sicut in eo quod dicitur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:21)
Ait, inquam, distinctionem Trinitatis patenter insinuans:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION