라틴어 문장 검색

Alterum quoque, quod aeque ad omnes similes adfectus pertinet, in hoc maxime seruandum est, ut, cum pleraque utilia insuauia sint, qualis est plantago et rubi et quicquid malicorio mixtum est, ea potissimum ex his dentur, quae maxime aeger uolet.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, 23장 2:4)
Id gustu non insuaue est, et, quandocumque opus est, adsumptum, leniter sine ulla stomachi noxa uentrem tenet.
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, 26장 6:3)
ut, quum pleraque utilia insuavia sint, qualis est plantago et rubi et quidquid malicorio mixtum est, ea potissimum ex his dentur, quae maxime aeger volet:
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XXIII De laevitate intestinorum. 2:6)
Id gustui non insuave est;
(켈수스, 의학에 관하여, 4권, XXVI De ventris fluxu. 6:5)
paulum deliquit amicus,quod nisi concedas, habeare insuavis:
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장56)
si quis in caelum ascendisset naturamque mundi et pulchritudinem siderum perspexisset, insuavem illam admirationem ei fore, quae iucundissima fuisset, si aliquem cui narraret habuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 111:2)
Nam, quod addidisti tertium, vos esse eos, qui vitam insuavem sine his studiis putaretis, id me non modo non hortatur ad disputandum, sed etiam deterret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 25:1)
nam litteras eius ad Caesarem missas ita graviter tulimus ut te quidem celaremus sed ipsius videremur vitam insuavem reddidisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 4 11:3)
credo, quod erat insuavius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 47장 2:1)
locorum splendidis nominibus inluminatus est versus, sed proximus inquinatus insuavissima littera:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 49장 1:5)
paulum deliquit amicus, quod nisi concedas, habeare insuavis:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda. 2:4)
neque enim vulgaris esse neque humilis nec insuavis apte ac recte modo adscita potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 224:1)
ea erit limosa et insuavis.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장13)
nam quaecumque sunt, non possunt habere salubritatem, quod solis vehemens impetus propter nullam obstantiam umbrarum eripit exhauriendo fervens ex planitie camporum umorem, et si quae sunt aquae apparentes, ex his, quod est levissimum tenuissimumque et subtili salubritate, aer avocans dissipat in impetum caeli, quaeque gravissimae duraeque et insuaves sunt partes, eae in fontibus campestribus relinquuntur.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장40)

SEARCH

MENU NAVIGATION