도구

도구

라틴어 문장 검색

His immissis, et nimio silentio conquiescentibus, confratres juxta muros existentes, et eventum rei exspectantes, sed neminem audientes, viros immissos jugulatos et in fide falsa subito suffocatos existimabant:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 38:7)
tantumque scelus semper inultum remansisset, eo quod nullus de specu hoc eos antea vi, seu qualibet arte potuisset ejicere.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 81:6)
Si autem mortiet contritioni destinati sumus, fiduciam et spem habeamus, quia, si corpus nostrum pro nomine Jesu et sanctis Jerusalem nunc in praesenti [0604D] saeculo occidi permiserimus, in futuro animas nostras in vitam aeternam una cum fratribus nostris, hesterno praelio pro Christo jugulatis et attritis, conservare poterimus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 137:13)
- Quomodo Turci fugientium tentoria diripuerint, et uxores eorum quasdam jugularint, quasdam captivarint.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 37:2)
- De quadringentis Christianis qui Turcos insequentes evaserunt, et de aliis mille militibus qui, in regressione Turcorum, gladiis eorum jugulati ceciderunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 45:3)
- De quingentis Arabibus qui, Joppen bello aggressi, Othonem jugulaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 59:2)
Hi autem filii in regione hac post discessum Tankradi commorantes, complices Botheri iuteremerunt, reos patris sui interitus, aliosque conscios et reos ejusdem necis crebris insidiis comprehensos, aut membris debilitaverunt, aut laqueo jugulatos suffocaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 46:3)
- De centum millibus Turcorum, qui filium Brodoan, principis Alapiae, obsidem nequiter jugulaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 77:3)
Si ergo vindicta prædicta judicialis tibi displicet, et vindactamomnino desideras, ad summum et verum judicem recurras, qui nullam injuriamrelinquens inultam te optime vindicabit, ipsomet testante, qui dixit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:5)
Tandem judicium non praepropere ferendum, nec rursus inultum crimen sinendum esse ostenditur.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 10장 1:5)
nec tamen penitus inultum esse pateretur in eo qui nullam poenitentiam sceleris induisset.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 10장 6:5)
eaque causa inultum non esse apud Deum quod in domesticum animal sibi videat crudeliter et impie esse commissum.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 7:12)
Ad quae Adrasteo pallore perfusus, hactenus valuit loqui, quod plerosque incitante coniuge iugulaverit Constantina, ignorans profecto Alexandrum Magnum urgenti matri ut occideret quendam insontem, et dictitanti spe impetrandi postea quae vellet, eum se per novem menses utero portasse praegnantem, ita respondisse prudenter:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 11장 22:1)
nec enim Grumbates, inulta unici pignoris umbra, ire ultra patiebatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 2장 1:2)
Nec erravere diu manes eius inulti, quod velut facta librante Iustitia, omnes qui in eius conspiravere perniciem, cruciabilibus interiere suppliciis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 5장 17:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION