라틴어 문장 검색

21. Haud multo post regis in Angliam reditum, misit ad Alphonsum filium promogenitum Ferdinandi regis Neapolitani ducem Calabriae insigne ordinis periscelidis, honorem quidem a duce ipso petitum, qui eum in oculos Italorum eveheret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 21:1)
Postremo, quia Italiam sine oppositione pervaserat, arma Italorum nimis despicire coepit, unde regnum Neapolitanum Italorum copiis minus instructum reliquit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 6:11)
Hoc etiam ipso tempore tam Maximilianus rex quam Carolus coeperunt a rege Henrico averso animo esse, alter in malam partem accipiens prohibitionem commercii cum Flandria, alter regi iam diffidens propter foedus nuper ictum cum Italis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 14:5)
6. Hoc anno, duodecimo scilicet regis, Alexander papa (qui maxime solitus est amare eos principes qui remotiores erant, et cum quibus minimum ei intercederet negotii) grato animo recolens regis ad foedus Italorum acceesionem propter defensionem Italiae, eum gladio consecrato et pileo quem vocant manutentionis per nuncium suum remundratus est.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 6:1)
Itali non magnum ponunt discrimen inter liberos et nepotes aut cognatos, sed, modo sint e massa sanguinis, non multum pensi habent utrum sint e corpore proprio editi necne.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VII. DE PARENTIBUS ET LIBERIS 1:19)
Ad quae mala evitanda, doctrina quorundam ex Italis, et practica apud Gallos, temporibus quorundam regum introduxit consilia interiora quae vulgo vocantur cabinetti, remedium sane morbo deterius.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XX. DE CONSILIO 3:7)
Huius ouans dictis, temerarius unus in istis Tecta domus scandit, radioque foramina paadit, Cuique manu nisus, pronus ruit intus, relisus, Suppliciumque satis tantae dedit improbitatis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:6)
Accipitrem blando moderamine nutrit ouando Atque manu missum reuocat cito nutibus ipsum".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:13)
Quod cum fecisset, sic nexus ouansque preisset, Vas id paulatim saxis replet emula statim, Sicque tegit limo, prope iam maris ut sit in imo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:8)
CORNIBVS attingens superos et uiribus ingens Ceruus, oberrando per rura, furebat ouando.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:1)
Dixit et ornatus, dederant quos nuper ovantes Nereides, collo membrisque micantibus aptat.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:181)
solus ovantem Zephyrus perdominetur annum.
(클라우디아누스, Fescennina de Nuptiis Honorii Augusti 2:11)
advenio supplex, non ut proculcet Araxen consul ovans nostraeve premant pharetrata secures Susa, nec ut Rubris aquilas figamus harenis.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:22)
sic Amphioniae pulcher sudore palaestrae Alcides pharetras Dircaeaque tela solebat praetemptare feris olim domitura Gigantes et pacem latura polo, semperque cruentus ibat et Alcmenae praedam referebat ovanti;
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:326)
Haec fatus ovantes exhortatur equos et Tartara mitior intrat.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:170)

SEARCH

MENU NAVIGATION