살아있는 라틴어 : 문장 검색

recte, non recte, an recte occiderit, quaestio nec statim iudicatio.

an debuerit, hic iudicatio.

iudicatio, an, qui sic.

iudicatio, an indemnatum, an tribunum a milite occidi oportuerit.

alterius etiam status quaestionem, alterius iudicationem putant.

iudicatio coniecturalis, an Clodius insidias fecerit.

nam et illa quaestio, an omnes, qui paterna bona consumpserint, contione sint prohibendi, habeat oportet suam iudicationem.

cum vero in aliquam rem missa causa recessum est a quaestione, quae erat, et hic constituta quaestio, ubi iudicatio est.

at in Partitionibus oratoriis firmamentum, quod opponitur defensioni, quia continens, quod primum sit, ab accusatore dicatur, ratio a reo, ex rationis et firmamenti quaestione disceptatio sit iudicationum.

verius igitur et brevius ii, qui statum et continens et iudicationem idem esse voluerunt;

iidem iudicationem et statum consentire semper existimarunt, neque enim aliud eorum rationi conveniens fuisset.

nec tam hoc praecipiendum est, ut quaestionem, continens, iudicationem inveniamus (nam id quidem facile est), quam ut intueamur semper, aut certe si digressi fuerimus respiciamus, ne plausum adfectantibus arma excidant.

et iudicium frequentissime certum est, consilium vero est ratio quaedam alte petita et plerumque plura perpendens et comparans habensque in se et inventionem et iudicationem.

sed hic etiamsi videri potest finitiva, tamen quia de finitione non ambigitur, iudicatio est qualitatis atque ad eum potius status reducenda, ad cuius forte quidem venimus mentionem, sed erat ordine proximus locus.

de eo solo iudicatio est, an liceat.