라틴어 문장 검색

Atque illum cunctantem adhuc surgere, qui proximi ei cubuerant, iniectis manibus iurgantes monentesque cоnabantur abducere.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 1장 40:2)
Si iurgant, inquit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 19:4)
Benivolorum concertatio, non lis inimicorum, iurgium dicitur . Iurgare igitur lex putat inter se vicinos, non litigare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 19:5)
Tanta loquacitas amicorum, ut homines iurgaturi id ipsum invicem scierint, tamquam convenisset.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 5 7:1)
credo iam ut solet Iurgabit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 152)
Cedo quid iurgabit tecum?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 349)
cum Davo egomet vidi iurgantem ancillam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 133)
dixi me pigrum proficiscenti tibi, dixi talibus officiis prope mancum, ne mea saevus iurgares ad te quod epistula nulla rediret.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 214)
'iure' inquit 'Trausius istis iurgatur verbis:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 2:6)
Hoc mihi satis est, cotidie aliquid ex vitiis meis demere et errores meos ob- iurgare.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 88:4)
cum saepe iurgarent nouerca et priuignus, iussit eum semigrare;
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum, quinquennis testis in procuratorem.4)
quamquam et hoc ipsum, quod copiam tui iurgantibus difficile concedis, indicium sit bene iudicaturi:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Explicio suo salutem 1:3)
haec simul iurgans, querens, deum hominumque fidem obtestans et complexus filium, plurimis cum lacrimis agebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 481:1)
haec iurganti increpantique respondebant confectos se pugna hesterna esse, nec virium quicquam nec sanguinis superesse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 501:1)
sed aliud iurgandi suscensendique tempus erit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 355:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION