라틴어 문장 검색

Ne tu, cum hoc legeris, non partes libelli, sed totum libellum improbabis, negabisque ullius pretii esse, cuius pretium reposcaris.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 12 6:2)
Libros non legit ille, sed libellos;
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, I5)
nos quae monstra cotidie legamus intelleges ex illo libello qui in epistulam coniectus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER NONVS AD ATTICVM, letter 13 15:1)
Petis ut libellos tuos in secessu legam examinem, an editione sint digni;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 15 1:1)
Probo quod libellos meos cum patre legisti.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 13 1:1)
Paulisper domini doctos sepone libellos, Carmina Victori dum lego parva tuo.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXIX2)
Quod ut custo- diturum me lecturi sciant, in ipso libelli huius limine profiteri brevissimo placuit epigrammate.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, poem pr8)
Tu qui, nasute, scripta destringis mea Et hoc iocorum legere fastidis genus, Parva libellum sustine patientia, Severitatem frontis dum placo tuae Et in cothurnis prodit Aesopus novis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Phaedrus.1)
Gratum est, quod Celeri nostros legis, Aucte, libellos, Si tamen et Celerem, quod legis, Aucte, iuvat.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LII1)
Si bene te novi, longum iam lassa libellum Ponebas, totum nunc studiosa leges.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXVIII10)
Ne legeres partem lascivi, casta, libelli, Praedixi et monui:
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXVI1)
Threicio Scythicoque fere circumsonor ore, et videor Geticis scribere posse modis, crede mihi, timeo ne sint inmixta Latinis inque meis scriptis Pontica verba legas, qualemcumque igitur venia dignare libellum, sortis et excusa condicione meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1427)
Quod si lascivos admittit et ille libellos, Haec ego vel Curio Fabricioque legam.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXVIII3)
Et si forte - sed hoc vix est sperare - vacabit, Tradat ut ipse duci carmina nostra, roga, Quattuor et tantum timidumque brevemque libellum Commendet verbis 'Hunc tua Roma legit.'
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XI5)
quae ab angelis sanctis, quae a uiris iustis sibi inter angelos apparentibus laeta uel tristia cognouerit), legat ipsum, de quo dixi, libellum uitae eius, et multum ex illo, ut reor, profectus spiritalis accipiet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX. 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION