라틴어 문장 검색

VIII, sed mendose, ni fallor.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1782)
324, 30 ζυγῶδεσ, Targa, sed mendose;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1792)
7028, sed mendose, ni fallor.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1924)
7028 qui, licet sit in ceteris mendosus, emendationem Targae confirmat;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1967)
nec capio quomodo Targa dicere potuerit hanc lectionem esse mendosam.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).239)
Nam et pater familiae libentius ad spectaculum rei suae, quanto est ea luculentior, descendit;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 21장 4:2)
Praesidis officio accepto, Washingtonius orationem habuit luculentam, quam, quia sciunt omnes, praeterire est animus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.66)
Luculenta oratione Washingtonium ad coeum extulit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM.20)
Falsus honor iuuat et mendax infamia terretquem nisi mendosum et medicandum?
(호라티우스의 첫번째 편지, 1620)
atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis mendosa est natura, alioqui recta, velut siegregio inspersos reprendas corpore naevos,si neque avaritiam neque sordes nec mala lustraobiciet vere quisquam mihi, purus et insons, ut me collaudem, si et vivo carus amicis, causa fuit pater his;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장30)
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,defensore tuo, pervincam, qui male factosemendare parat versus, hoc lenius ille,quo melior vir et est longe subtilior illo,qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset, opem qui ferre poetisantiquis posset contra fastidia nostra,grammaticorum equitum doctissimus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장1)
mendose, quoniam vacuis conmittere venis nil nisi lene decet:
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장19)
Non solum Horus noster, gravis vir et ornatus, sed nec quisquam alius, ut aestimo, tam futilis posset esse iudicii, qui Romani anni sic ad unguem, ut aiunt, emendatum ordinem non probaret, cui maiorem gratiam et tenax memoria et luculenta oratio referentis adiecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 38:2)
tenuis quidam et siccus et sobrius amat quandam dicendi frugalitatem, aliud pingui et luculenta et florida oratione lascivit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 5:3)
In illa vero disputatione, qua digestionum ordinem sermone luculento et vario digessisti, illa omnia quae de natura humani corporis dicta sunt et nihil nocent propositae quaestioni et eloquenter dicta non abnego.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 16:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION