라틴어 문장 검색

Placet mihi de larvis, de noctua, de bubone, de Niliacis ridere portentis:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:18)
Cum tener uxorem ducat spado, Mevia Tuscum figat aprum et nuda teneat venabula mamma, patricios omnis opibus cum provocet unus quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat, cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi Crispinus Tyrias umero revocante lacernas ventilet aestivum digitis sudantibus aurum, nec sufferre queat maioris pondera gemmae, difficile est saturam non scribere, nam quis iniquae tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, causidici nova cum veniat lectica Mathonis plena ipso, post hunc magni delator amici et cito rapturus de nobilitate comesa quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat Carus et a trepido Thymele summissa Latino?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I10)
Tunc rudis et Graias mirari nescius artes urbibus eversis praedarum in parte reperta magnorum artificum frangebat pocula miles, ut phaleris gauderet equus caelataque cassis Romuleae simulacra ferae mansuescere iussae imperii fato, geminos sub rupe Quirinos, ac nudam effigiem clipeo venientis et hasta pendentisque dei perituro ostenderet hosti, ponebant igitur Tusco farrata catino:
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI35)
et quo mixta putes magis aspera levibus esse principiis, unde est Neptuni corpus acerbum, est ratio secernendi seorsumque videndi, umor dulcis ubi per terras crebrius idem percolatur, ut in foveam fluat ac mansuescat;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:25)
inde aliam atque aliam culturam dulcis agelli temptabant fructusque feros mansuescere terra cernebant indulgendo blandeque colendo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:3)
quia, velut paucae litterae mutae dispersae inter multas vocales in societatem vocis facile mansuescunt, ita rariores inperiti gaudentes consortio peritorum aut consonant, si qua possunt, aut rerum talium capiuntur auditu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 9:4)
Nullus semel ore receptus Pollutas patitur sanguis mansuescere fauces.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:21)
Sic, ubi desuetae silvis in carcere clauso Mansuevere ferae, et vultus posuere minaces, Atque hominem didicere pati:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:72)
multosque per annos Dilectus tibi, Magne, socer, post pignera tanta Sanguinis, infausti sobolem mortemque nepotis, Te nisi Niliaca propias non vidit arena.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:47)
Aetas Niliaci nobis suspecta tyranni est:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 3:38)
Nec credens Pharium tantum potuisse tyrannum, Litore Niliaco socerum iam stare putavi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 2:15)
Accipe Niliaci ius gurgitis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:49)
partesque fugatas Passus in extremis Libyae coalescere regnis, Tempora Niliaco turpis dependit amori, Dum donare Pharon, dum non sibi vincere mavult.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:39)
Non urbes prima tenebo Femina Niliacas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:43)
manibusque ministrat Niliacas crystallus aquas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION