라틴어 문장 검색

Irridentes /f.3vb/ plurimi qui aderant an hoc ego possem et aggredi presumerem requisierunt.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUANDO LAUDUNUM VENIT AD MAGISTRUM ANSELMUM 1:13)
Tunc inclamantes et amplius irridentes:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUANDO LAUDUNUM VENIT AD MAGISTRUM ANSELMUM 1:15)
Quo audito Terricus quidam, scolaris magister, irridendo /f.10rd/ subintulit illud Athanasii "Et tamen non tres omnipotentes, sed unus omnipotens".
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 1:4)
Quod licet fide robustissima irriseris, bonum est tamen ut etiam noveris defendendo adjuvare quod credimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:2)
Si laudandum crediderit, irrisum se calumniabitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:11)
Dominus enim noster Iesus Christus, cumvidisset turbam, que secuta fuerat eum in deserto, miseritus fuit super eam, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 12:6)
His tot ac talibus prospero peractis eventu, in palatio Constanti quidam Iulianum culpantes, ut princeps ipse delectaretur, irrisive Victorinum ideo nominabant, quod verecunde referens quotiens imperaret, superatos indicabat saepe Germanos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 67:1)
Exindeque profectus, oppugnationi Chalcedonis magnis viribus insistebat, cuius e muris probra in eum iaciebantur, et irrisive compellebatur ut Sabaiarius.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 8장 1:2)
Francosque qui venerant ex regno Karlomanni irrisere Dani:
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 25:4)
an tibi Claudius Maximus idoneus auditor uidetur ad irridendam paupertatem, quod ipse uberem et prolixam rem familiarem sortitus est?
(아풀레이우스, 변명 18:1)
partim medico credendum dicere, partim etiam inridere medicinam.
(아풀레이우스, 플로리다 19:10)
Sic deprecantis suamque canitiem distrahentis totos quidem miseruit;
(아풀레이우스, 변신, 8권 9:1)
Si autem tam potenti animo es, ut et agnoscere hunc laqueum et eo captos inridere valeas, ne tu magnus atque alius.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus5)
Dominus autem inrisit me et rebus ipsis ostendere voluit me ipsum mihi.
(아우구스티누스, 편지들, 7. (A. D. 391 Epist. XXI) Domino Beatissimo et Venerabili et In Conspectu Domini Sincera Capitate Carissimo Patri Valerio Episcopo Augustinus Presbyter In Domino salutem 2:5)
Nam si non ita est, quaeso vos, quid laesi, quid offendi benivolentiam vestram, ut me titulo epistulae vestrae inridendum potius quam honorandum esse putaretis, domini praedicabiles et dilectissimi fratres?
(아우구스티누스, 편지들, 55. (A. D. Epist. CCXXXII) Dominis Praedicabilibus et Dilectissimis Fratribus Madaurensibus, Quorum Per Fratrem Florentium Epistulam Accepi, Augustinus 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION