라틴어 문장 검색

contrectatus ubi manibus sordescere uolgicoeperis, aut tineas pasces taciturnus inertisaut fugies Vticam aut uinctus mitteris Ilerdam.
(호라티우스의 첫번째 편지, 2010)
Ingenium, sibi quod uacuas desumpsit Athenaset studiis annos septem dedit insenuitquelibris et curis, statua taciturnius exitplerumque et risu populum quatit:
(호라티우스의 두번째 편지, 250)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
"men muttire nefas?"
(페르시우스, 풍자, satire 191)
nescio quid nunc taces nec muttis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 61:2)
Licet mulierum verbialibus undis et causidici cedant nec grammatici muttiant, rhetor taceat et clamorem praeco compescat, sola est quae modum imponit furentibus, licet Petroniana subet Albucia
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, VI*3)
Ego, quondam legi quam puer sententiam, Palam muttire plebeio piaculum est, Dum sanitas constabit, pulchre meminero.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.21)
qui sermone placet, taciturna silentia vitet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 63:1)
surgit amans animamque tenens vestigia furtim suspenso digitis fert taciturna gradu, ut tetigit niveae secreta cubilia nymphae, ipsa sui flatus ne sonet aura, cavet, et iam finitima corpus librabat in herba:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권241)
Subsequitur pressoque legit vestigia gressu, auctoremque viae Phoebum taciturnus adorat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 4:6)
thalamos taciturna paternos intrat et (heu facinus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 8:3)
itaque hercle nihil iam muttire audeo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 258)
Neque opus est Adeo muttito:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 479)
non opimae Sardiniae segetes feracis, non aestuosae grata Calabriae armenta, non aurum aut ebur Indicum, non rura, quae Liris quieta mordet aqua taciturnus amnis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)
expedit matris cineres opertos fallere et toto taciturna noctis signa cum caelo gelidaque divos morte carentis ridet hoc, inquam, Venus ipsa, rident simplices Nymphae, ferus et Cupido semper ardentis acuens sagittas cote cruenta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 83)

SEARCH

MENU NAVIGATION