라틴어 문장 검색

sed potius, ego natura hujus nativitatis ignoro naturam, et ad haec intelligenda mei intellectus habet acumen, meae rationis confunditur lumen:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:105)
et quod a natura est, per consequens causatum est ab intellectu, cum natura sit opus intelligentie.
(단테 알리기에리, Epistolae 114:4)
ut per hoc (quantum conditio humanitatis ac mortalitatis patitur) exaltetur intellectus, et facultate amplificetur ad naturae ardua et obscura superanda.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 15:3)
Intellectus humanus fertur ad abstracta propter naturam propriam;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 104:1)
Contemplationes naturae et corporum in simplicitate sua intellectum frangunt et comminuunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 116:1)
Vellicantes enim eas appellamus, quia vellicant intellectum, persecantes, quia persecant naturam:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 410:3)
Intellectum est mare destinari ab ignaris naturae eius.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 9장 6:3)
Estque intellectus humanus instar speculi inaequalis ad radios rerum, qui suam naturam naturae rerum immiscet, eamque distorquet et inficit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 84:4)
Atque per hujusmodi (qualem describimus) Historiam Naturalem, aditum quendam fieri posse ad naturam tutum et commodum, atque materiam intellectui praeberi probam et praeparatam, censemus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 35:3)
aut erigendo intellectum, et ducendo ad genera et naturas communes;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 499:42)
super naturam datam primo facienda est comparentia ad intellectum omnium instantiarum notarum, quae in eadem natura conveniunt, per materias licet dissimillimas.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 37:2)
contemplationes vero naturae et corporum in compositione et configuratione sua intellectum stupefaciunt et solvunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 116:2)
de quibus copiose et varie et ornate nemo dicere potest, nisi qui cognovit naturam humanam et vim virtutum pravitatemque vitiorum et intellectum eorum, quae nec in virtutibus nec in vitiis numerantur.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 31장 2:2)
Cum in inquisitione naturae alicujus intellectus ponitur tanquam in aequilibrio, ut incertus sit utri naturarum e duabus, vel quandoque pluribus, causa naturae inquisitae attribui aut assignari debeat, propter complurium naturarum concursum frequentem et ordinarium, instantiae crucis ostendunt consortium unius ex naturis (quoad naturam inquisitam) fidum et indissolubile, alterius autem varium et separabile;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 344:5)
proprie quoque de invisibilibus intellectus dicitur, secundum quod quidem intellectuales et visibiles naturae distinguuntur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION