라틴어 문장 검색

quarta de regno Graecorum diversas merces et cibaria portans, causa negotiationis huc viam maris pariter profecta est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 54:5)
Nec est amicitia,sed negotiatio, que ad commodum accidit, que quod consuecutura sit, spectat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 14:4)
De operibus et labore manuum et negotiatione.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 25:1)
Potes eciam acquirere bonas opes et licitas negotiationes transferendores de locis in quibus habundant ad loca in quibus deficiunt, maxime admagnas civitates.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 27:14)
"Timor Domini sit negotiatio tua, et veniet tibi lucrum sine labore."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 25:3)
"Timor Domini sit negotiatio tua, et veniet tibi lucrum sine labore."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 13:6)
"Fili, timor Domini sit negotiatio tua et veniet tibi lucrumsine labore."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 5:4)
timor Domini sit negotiatio tua et veniettibi aurum sine labore.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 4:5)
Timor Domini sit negotiatio tua, et veniet tibi lucrum sine labore.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 6:2)
His completis, accepta uxore cum his quae cum uxore acceperat et negotiatione facta rediitin patriam.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:21)
non quod fictarum personarum ludibria ad regnum adipiscendum subornarentur (etenim temporibus antiquis et recentioribus hoc interdum contigerat), neque quod in mentem venire potuisset homini tam vili et abiecto ut tantam rem susciperet et amplecteretur (etenim magnae cogitationes et sublimes quandoque in infimae conditionis homines influunt, praesertim quando inebriati fuerint vulgi sermonibus), sed hoc (inquam) illud est, quod minime videtur probabile, sacerdotem istum, cui omnino ignota erat persona vera ad cuius exemplar persona falsa efformanda essent, ullo modo in animum inducere potuisse ut actorem fabulae suae edocere speraret, vel gestu externo vel in praeteritis vitae suae et educationis actis et accidentibus recensendis, vel in idoneis responsis ad quaestiones quas verisimile erat ei propositas fore, vel similibus, ulla ex parte ad vividum imaginem eius quem personandum susceperat commode exprimere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 2:4)
Ex quo cum nullos liberos suscepisset, magnam curam cum insigni benevolentiae affectu Philippi et Margaretae (prioris mariti nepotum) educationi impendit, id quod magnum ei amorem et auctoritatem apud Belgas conciliavit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 11:13)
Quem in finem mandata eius usque ad curiositatem diligentissima erant et per articulos ordine digestos, inter quos plures erant plerunque quae ad inquisitionem quam quae ad negotiationem pertinerent, exigendo responsa particularia et articulata ad quaestiones suas respectiva.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 5:3)
vel propter educationem et conversationem cum aliis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 86:4)
atque etiam ex educatione, et consuetudine, et fortuitis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 108:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION