라틴어 문장 검색

Nam et pro adverbio valet, cum dicimus aliter ego feci atque tu, significatur enim aliter quam tu, et si gemina fiat, auget incenditque rem de qua agitur, ut animadvertimus in Q. Enni Annalibus, nisi memoria in hoc versu labor:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXIX 3:1)
Et praeterea pro alio quoque adverbio dicitur, id est statim factum, quod in his Vergili versibus existimatur, ubi obscure et insequentur particula ista posita est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXIX 5:1)
huiuscemodi figurae adverbia in oratione eius animadvertimus cuimodi sunt haec:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XV 2:2)
Sed quod apud sequestrem depositum erat, sequestro positum per adverbium dicebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, XI 6:1)
adverbium olim non solum ad Graecos, verum etiam ad Romanos referendum est.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).21)
adverbium autem hinc seu interpretatio vocis eo, seu corruptela particularum nec ne videtur.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1179)
- Adverbium extrinsecus (saltem scribendum erat intrinsccus jubente Lindenio) perperam repetitum est e periodo sequenti.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1858)
1. Triphario nunc existente nostro ydiomate, ut superius dictum est, in comparatione sui ipsius, secundum quod trisonum factum est, cum tanta timiditate cunctamur librantes quod hanc vel istam vel illam partem in comparando preponere non audemus, nisi eo quo gramatice positores inveniuntur accepisse ‘sic’ adverbium affirmandi:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 75:1)
Nam noctu non appellatio sed adverbium est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 3:1)
porro futura, quod nomen est, non potest cum adverbio convenire:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 3:2)
Sed nec die crastini a doctissimo viro sine veterum auctoritate prolatum est, quibus mos erat modo diequinti modo diequinte pro adverbio copulate dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 20:1)
et haec varietas vel potius contrarietas invenitur etiam in aliis partibus orationis, ut sit adverbium pro adverbio, ut est hoc tunc ignipotens caelo descendit ab alto pro huc;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 411)
namque 'unde' adverbium est de loco, non de ductu a persona.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 612)
sed veteres 'unde' etiam ad personam adplicabant, ita ut ad omne genus, ad omnem numerum iungerent, ut hoc loco 'genus unde Latinum' masculino generi et numero singulari iunxit, alibi genus femininum et numerum pluralem refert, ut nymphae, Laurentes nymphae, genus amnibus unde est, sicut 'hinc' particulam, cum sit loci adverbium, Terentius vetuste ad personam transtulit sed eccum Syrum incedere video:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 624)
1187). hic illius arma figura creberrima adverbium pro adverbio posuit, praesentis loci pro absentis;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 166)

SEARCH

MENU NAVIGATION