도구

도구

라틴어 문장 검색

Et quam donabas dictis a Marte Kalendis, De nostra prasina est synthesis empta toga.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXIX2)
De prasino conviva meus venetoque loquatur, Nec facient quemquam pocula nostra reum.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XLVIII12)
Saepius ad palmam prasinus post fata Neronis Pervenit et victor praemia plura refert.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIII1)
Vicit nimirum non Nero, sed prasinus
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXIII3)
Et nomen prasini Porphyrionis habet.
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, LXXVIII Porphyriones2)
Si veneto prasinove faves, quid coccina sumes?
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CXXXI Lacernae coccineae1)
Nec tam pueri nos, quamquam erat operae pretium, ad spectaculum duxerant, quam ipse pater familiae, qui soleatus pila prasina exercebatur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 27:3)
Puer autem lippus, sordidissimis dentibus, catellam nigram atque indecenter pinguem prasina involvebat fascia panemque semissem ponebat super torum atque [hac] nausea recusantem saginabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 64:14)
Nec contentus fuit recumbere, sed continuo Ephesum tragoedum coepit imitari et subinde dominum suum sponsione provocare si prasinus proximis circensibus primam palmam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:23)
Illius manibus in urbem perlatus sum, illius pio maternoque nutricio per longum tempus aeger convalui ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 133:2)
distinctum vario nitore marmor percurrit cameram solum fenestras, ac sub versicoloribus figuris vernans herbida crusta sapphiratos flectit per prasinum vitrum lapillos.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 4:7)
Sed postea tam voluptate quam superstitione provecta russeum alii Marti, alii album Zephyris consecraverunt, prasinum vero Terrae matri vel verno, venetum Caelo et Mari vel autumno.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:14)
in quibus sunt et musculae, quibus inclusam saepe margaritam omnis quidem coloris optimam inueniunt, id est et rubicundi, et purpurei, et iacintini, et prasini, sed maxime candidi.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION