라틴어 문장 검색

nonne vides, propriis ut spumet gemma lacunis et refluos ducant pocula viva sinus udaque pingatur radiis obstantibus Iris, secretas hiemes sollicitante die?
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Crystallo cui aqua inerat (XXXVII)2)
liquidis incumbunt patribus udae Naides et taciti mirantur sidera Fauni.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:10)
ac 7 neque suem velimus impasci, quoniam rostro suffodiat et cespites excitet, neque pecora maiora, nisi cum siccissimum solum est, quia udo demerguntur ungulae 8 et atterunt scinduntque radices herbarum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 17장 1:3)
quod si permaduit, inutile est udum movere, meliusque patiemur superiorem partem sole siccari.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 18장 1:5)
Illum autem, quamvis aries sit candidus ipse,Nigra subest udo tantum cui lingua palato, Reice, ne maculis infuscet vellera pullis Nascentum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 1:4)
hic modicis contentus aedibus nec multo laxiore suburbano genus uitae ciuile admodum instituit, sine lictore aut uiatore gymnasio interdum obambulans mutuaque cum Graeculis officia usurpans prope ex aequo.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 11장 1:3)
nam et inter pontifices sacrificanti simul pro secespita plumbeum cultrum subiciendum curauit et secretum petenti non nisi adhibito Druso filio dedit dextramque obambulantis ueluti incumbens, quoad perageretur sermo, continuit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 25장 3:4)
udaque pampinea nectentem cornua vitta nunc etiam meministis, aquae, Boeotia qualem
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 85:1)
saepe illam perhibent ardenti corde furentem clarisonas imo fudisse ex pectore voces, ac tum praeruptos tristem conscendere montes unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus, tum tremuli salis adversas procurrere in undas mollia nudatae tollentem tegmina surae, atque haec extremis maestam dixisse querelis, frigidulos udo singultus ore cientem:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 3:2)
argilla quiduis imitaberis uda;
(호라티우스의 두번째 편지, 23)
incipit ex illo montis Apulia notosostentare mihi, quos torret Atabulus et quosnunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivicivilla recepisset lacrimoso non sine fumo, udos cum foliis ramos urente camino.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장52)
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone,defensore tuo, pervincam, qui male factosemendare parat versus, hoc lenius ille,quo melior vir et est longe subtilior illo,qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset, opem qui ferre poetisantiquis posset contra fastidia nostra,grammaticorum equitum doctissimus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장1)
Nonne libet medio ceras inplere capaces quadrivio, cum iam sexta cervice feratur hinc atque inde patens ac nuda paene cathedra et multum referens de Maecenate supino signator falsi, qui se lautum atque beatum exiguis tabulis et gemma fecerit uda?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I21)
hic novus Arpinas, ignobilis et modo Romae municipalis eques, galeatum ponit ubique praesidium attonitis et in omni monte laborat, tantum igitur muros intra toga contulit illi nominis ac tituli, quantum sibi Leucade, quantum Thessaliae campis Octavius abstulit udo caedibus adsiduis gladio;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII96)
Scire velim, quare totiens mihi, Naevole, tristis occurras, fronte obducta ceu Marsya victus, quid tibi cum vultu, qualem deprensus habebat Ravola, dum Rhodopes uda terit inguina barba?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX1)

SEARCH

MENU NAVIGATION