-
Quamquam filius quidem non fuit in oratorum numero, sed non deerat ei tamen in sententia dicenda cum prudentia tum elegans quoddam et eruditum orationis genus.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 132장 1:7)
-
sed plus cavendum est, ne sera propter iam propalati augmenta voluminis in aliquos forsitan incidamus vituperones, quorum fugere linguas cote livoris naturalitus acuminatas ne Demosthenis quidem Ciceronisque sententiae artifices et eloquia fabra potuere, quorum anterior orator Demaden, citerior Antonium toleravere derogatores;
- (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Petronio suo salutem. 2:1)
-
aut si quisquam dicitur nisi orator formare orationem eamque variare et distinguere quasi quibusdam verborum sententiarumque insignibus;
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 36:3)
-
Nos enim, qui ipsi sermoni non interfuissemus et quibus C. Cotta tantum modo locos ac sententias huius disputationis tradidisset, quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus, id ipsum sumus in eorum sermone adumbrare conati:
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 16:1)
-
lucanus ardens et concitatus et sententiis clarissimus et, ut dicam quod sentio, magis oratoribus quam poetis imitandus.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 91:3)
-
cui sententiae personam L. Crassi in disputationibus quae sunt de oratore adsignando, iudicium suum cum illius auctoritate coniunxit.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 163:4)
-
igitur quattuor filiis ante limen curiae adstantibus, loco sententiae, cum in Palatio senatus haberetur, modo Hortensii inter oratores sitam imaginem modo Augusti intuens, ad hunc modum coepit:
- (코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 37장4)
-
Quid Aeschines rhetor, in oratione qua Timarchum de inpudicitia accusavit, Lacedaemonios statuisse dixerit super sententia probatissima, quam inprobatissimus homo dixisset AESCHINES, vel acerrimus prudentissimusque oratorum qui apud contiones Atheniensium floruerunt, in oratione illa saeva criminosaque et virulenta, qua Timarchum de inpudicitia graviter insigniterque accusabat, nobile et inlustre consilium dedisse dicit virum indidem civitatis eiusdem principem, virtute atque aetate magna praeditum.
- (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 1:1)
-
Σχήματα enim quae vocant Graeci, ea maxime ornant oratorem eaque non tam in verbis pingendis habent pondus quam in inluminandis sententiis.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 141장2)
-
idem in Oratore quinque rebus constare eloquentiam dicit, in quibus postea scriptis certior eius sententia est.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 38:3)
-
eadem sunt in Oratore plurima non omnia tamen et paulo magis distincta, quia post orationis et sententiarum figuras tertium quendam subiecit locum ad alias, ut ipse ait, quasi virtutes dicendi pertinentem:
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 37:2)
-
hanc intra Gallias ante nescitam primus, quem loquimur, orator indidit prosecutionibus edidit tribunalibus prodidit partibus addidit titulis, frequente conventu raro sedente, paucis sententiis multis laudibus.
- (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 8권, Sidonius Namatio suo salutem. 7:2)
-
Neque est ex multis res una, quae magis oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite fundit quantum potest et id, quod dicit, spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 175:2)
-
solebat etiam prosperis oratorum actionibus rescribere et magnorum in senatu reorum accusationes defensionesque meditari ac, prout stilus cesserat, uel onerare sententia sua quemque uel subleuare, equestri quoque ordine ad audiendum inuitato per edicta.
- (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 53장 2:2)
-
Itaque et lectis utitur verbis et frequentibus sententiis et splendore vocis et dignitate motus fit speciosum et inlustre quod dicit, omniaque sic suppetunt, ut ei nullam deesse virtutem oratoris putem;
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 71장 3:1)
