도구

도구

라틴어 문장 검색

adde inscitiam pransi, poti, oscitantis ducis qui, cum a tergo hostem interclusum reliquisset, nihil de eius extremis comitibus cogitavit, in quos incensos ira vitamque domini desperantis cum incidisset, haesit in eis poenis quas ab eo servi fideles pro domini vita expetiverunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 21장 2:5)
Hallucinantur igitur qui credunt resistentiam projectilium per infinitam divisionem partium Fluidi in infinitum diminui.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. VII. De Motu Fluidorum & resistentia Projectilium. 62:2)
Hallucinantur igitur qui credunt agitationem partium flammae ad pressionem per Medium ambiens secundum lineas rectas propagandam conducere.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. VIII. De Motu per Fluida propagato. 16:2)
Alucinare dicitur vana somniari, tractum ab alucitis, quos nos conopes dicimus.
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, XI*2)
Id voluit, nos sic nec opinantes duci falso gaudio, Sperantes, iam amoto metu, interea oscitantes opprimi, Ut ne esset spatium cogitandi ad disturbandas nuptias:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 214)
videbar videre alios intrantes, alios autem exeuntes, quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesterna ex oscitantes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 129:2)
quibusdam nihil, quo cursum derigant, placet, sed marcentis oscitantisque fata deprendunt, adeo ut quod apud maximum poetarum more oraculi dictum est, verum esse non dubitem :
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 8:3)
Quid habes, cur ignoscas homini armaria e citro atque ebore captanti, corpora conquirenti aut ignotorum auctorum aut improbatorum et inter tot milia librorum oscitanti, cui voluminum suorum frontes maxime placent titulique ?
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 87:3)
et ecce Gaudentius meus, hactenus tantum tribunicius, oscitantem nostrorum civium desidiam vicariano apice transcendit.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Philomathio suo salutem 2:1)
Item alucinari factum scripsit ex eo, quod dicitur Graece ἀλύειν, unde elucum quoque esse dictum putat, a littera in e versa, tarditatem quandam animi et stuporem, qui alucinantibus plerumque usu venit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XII 4:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION