도구

도구

라틴어 문장 검색

namque parabilem amo venerem facilemque.
(호라티우스의 풍자, 1권, 02장67)
Cum facis elemosynam, Deus solus videat.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:18)
ieiunia, chameuniae, huc illucque discursus, peregrinorum susceptio, defensio pauperum, standi in oratione perseverantia, visitatio languentium, labor manuum, unde praebeantur elemosynae, et, ne sermonem longius traham, cuncta, quae per corpus exercentur, fracto corpore minora fiunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:11)
Quod si huiusce modi non fuerint consanguinitatis castimoniaeque personae, multas anus nutrit ecclesia, quae et officium praebcant et beneficium accipiant ministrando, ut infirmitas quoque tua fructum habeat elemosynae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 5:29)
Sunt, qui pauperibus parum tri- buunt, ut amplius accipiant, et sub praetextu elemosynae quaerunt divitias;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:6)
quae magis yenatio appellanda est quam elemosyna.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:7)
", elemosyna in pauperes, obsequium in servos Dei, humilitas et cordis et vestium atque in cunctis sermo moderatus."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:37)
Recordemur viduae Sareptenae, quae et suae et filiorum saluti Heliae praetulit famem et ipsa nocte moritura cum filio superstitem hospitem relinquebat malens vitam perdere quam elemosynam et in pugillo farris seminarium sibi messis dominicae preparavit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 13:16)
Praevertunt elemosynae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:4)
Non aliis elemosynam tribuere, sed suis pariter effusis ipsa pro Christo stipes optabat accipere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:10)
Erubescit enim quamvis praeclara doctrina, quam propria reprehendit conscientia, frustraque lingua praedicat paupertatem et docet elemosynas, qui Croesi divitiis tumet vilique opertus palliolo pugnat contra tineas vestium sericarum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:12)
ne naturales quidem multa desiderant, propterea quod ipsa natura divitias, quibus contenta sit, et parabilis et terminatas habet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 58:4)
Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 117:2)
naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 118:1)
divitias enim naturae esse parabiles;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 93:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION