라틴어 문장 검색

Pane meo pinguis michi da pinguedinis usum, Dampnis penso necem, digna perire peri.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:15)
Nam leo pastorem reperit, pastorque leoni Pro dape tendit oues.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:9)
respuit ille dapes.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:10)
Vipera fabrilem dapis anxia tendit in edem, Incipit hec limam rodere, lima loqui:
(ANONYMUS NEVELETI, De uipera et de lima 55:1)
igitur ubi mensa posita, priusquam edulia adponantur, omnes adolescentes ex diuersis locis et officiis ad dapem conueniunt, magistri perrogant, quod factum a lucis ortu ad illud diei bonum fecerint.
(아풀레이우스, 플로리다 6:13)
In fine sermonis huius statim sese dem vestiunt, nudatique et flammae largissimae vapore recreati calidaque perfusi et oleo peruncti mensas dapibus largiter instructas accumbunt.
(아풀레이우스, 변신, 4권 7:6)
"tunc vulgus ignobile, quos inculta pauperies sine delectu ciborum tenuato ventri cogit sordentia supplementa et dapes gratuitas conquirere, passim iacentes epulas accurrunt."
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:43)
"Post opimas dapes quidam introcessit et cantavit invisus et alius citharam pulsavit, quae videbatur nec ipsa:"
(아풀레이우스, 변신, 5권23)
Sed in quodam castello copia laetati largioris quaesticuli gaudiales instruunt dapes:
(아풀레이우스, 변신, 8권 17:2)
Tunc inter confertam trepidae multitudinis stragem e tribus iunior offenso lapide atque obtunsis digitis terrae prosternitur, saevisque illis ac ferocissimis canibus instruit nefariam dapem:
(아풀레이우스, 변신, 9권 34:1)
Qui cum se refecturi clausa cellula balneas petissent, oblatis ego divinitus dapibus affatim saginabar:
(아풀레이우스, 변신, 10권 13:9)
nam neque asinum, qui solus interesset, talibus cibis affici posse, et tamen cotidie partes electiles comparere nusquam, nec utique cellulam suam tam immanes involare muscas ut olim Harpyiae fuere, quae diripiebant Phineias dapes.
(아풀레이우스, 변신, 10권 15:2)
Domus sanie dapibusque cruentis, Intus opaca, ingens, sic igitur id quoque videri dictum debet:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VIII 6:4)
Sed agitabat, inquit, hominem libertas quaedam nimia atque vecors usque eo ut, divo Augusto iam principe et rempublicam obtinente, ratum tamen pensumque nihil haberet, nisi quod iussum sanctumque esse in Romanis antiquitatibus legisset, ac deinde narrat, quid idem Labeo per viatorem a tribunis plebi vocatus responderit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XII 3:1)
Neque veriti sunt dicere regi nihil pensi esse nobilitati et populo suo plumas detrahere, modo seipsum bene plumatum redderet.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 19:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION