도구

도구

라틴어 문장 검색

Tandem, octogesimum quintum agens annum, die Aprilis septimo, Christi anno millesimo septingentesino et nonagesimo, fato functus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUARTUM.23)
Die Martii quarto, Christi anno millesimo septingentesimo octogesimo nono, formam reipublicae novam lucem videre, a Congressu populoque statutum fuerat;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.59)
Plato octogesimo et uno anno scribens est mortuus;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:15)
deinde qui minus gravis esset eis senectus, si octingentesimum annum agerent, quam si octogesimum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:12)
est etiam quiete et pure atque eleganter actae aetatis placida ac lenis senectus, qualem accepimus Platonis, qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus, qualem Isocratis, qui eum librum, qui Panathenaicus inscribitur, quarto nonagesimo anno scripsisse dicit vixitque quinquennium postea;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 18:4)
quartum ago annum et octogesimum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 42:2)
diem mihi, credo, dixerat, multam inrogarat, actionem perduellionis intenderat, et mihi videlicet in causa aut mala aut mea, non et praeclarissima et vestra, iudicium timendum fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 14장 1:6)
an sit crudelis, ut Labieni in Rabirium lege perduellionis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 308:2)
Hic est inpraesentiarum uniuersae status Brittaniae, anno aduentus Anglorum in Brittaniam circiter ducentesimo octogesimo quinto, dominicae autem incarnationis anno DCCXXXI;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII. 2:7)
rex, ne ipse tam tristis ingratique ad volgus iudicii ac secundum iudicium supplicii auctor esset, concilio populi advocato duumviros, inquit, qui Horatio perduellionem iudicent, secundum legem facio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 272:4)
duumviri perduellionem iudicent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 273:2)
qui se absolvere non rebantur ea lege ne innoxium quidem posse, cum condemnassent, alter ex iis P. Horati, tibi perduellionem iudico, inquit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 274:2)
invenio apud quosdam, idque propius fidem est, a quaestoribus Caesone Fabio et L. Valerio diem dictam perduellionis, damnatumque populi iudicio, dirutas publice aedes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 453:1)
postero die dispositis praesidiis cum in forum descendisset conversaque in eum plebs novitate rei ac miraculo esset, et Maeliani atque ipse dux eorum in se intentam vim tanti imperii cernerent, expertes consiliorum regni qui tumultus, quod bellum repens aut dictatoriam maiestatem aut Quinctium post octogesimum annum rectorem rei publicae quaesisset rogitarent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 155:1)
sunt qui per duumviros, qui de perduellione anquirerent , auctores sint damnatum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 217:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION