라틴어 문장 검색

Tempora enim duo cum inter sese opposita sunt atque ita cohaerentia ut alterius finis cum alterius initio misceatur, non refert utrum per extremitatem prioris an per initium sequentis locus ipse confinis demonstretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XXI 4:1)
Sed cum multa, inquit, atque magna gigneret pareretque aptissima et utilissima, alia quoque simul adgnata sunt incommoda his ipsis quae faciebat cohaerentia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, I 10:1)
Vidit quippe utrumque esse pugnans neque posse ex duobus contrariis, altero manente, alterum constitui quaestionemque fieri per diversorum inter se finium mortis et vitae cohaerentiam, et idcirco peperit ipse expressitque aliud quoddam novum in confinio tempus, quod verbis propriis atque integris τη`ν ἐξαίφνησ φύσιν appellavit idque ipsum ita, uti dico, inquit, in libro, cui Parmenides titulus est, scriptum ab eo reperietis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XIII 12:1)
Sunt ergo haec omnia quasi contermina iunctis inter se finibus cohaerentia:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 10:1)
Autumo enim non id solum significat, aestumo, sed et dico et opinor et censeo, cum quibus verbis praepositio ista neque cohaerentia vocis neque significatione sententiae convenit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 7:1)
Liquet igitur quam sit mortalium rerum misera beatitudo, quae nec apud aequanimos perpetua perdurat nec anxios tota delectat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:23)
nam si quid ex appositis luceat, ipsa quidem quae sunt apposita laudantur, illud uero his tectum atque uelatum in sua nihilo minus foeditate perdurat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:15)
inter eos uero apud quos ortae sunt num perpetuo perdurant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:23)
Quidni, quando eorum felicitas perpetuo perdurat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:2)
Inter haec uero popularem gratiam ne commemoratione quidem dignam puto, quae nec iudicio prouenit nec umquam firma perdurat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:10)
perdurat non empta fides nec pectora merces adligat;
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:304)
Est etiam non ingrati saporis muria perduratus, atque ita malini ligni vel culmi fumo coloratus.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 8장 7:5)
sed excussus curru ac rursus repositus, cum perdurare non posset, destitit ante decursum;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 24장 2:2)
Sic inter se iuga velut serie cohaerentia perpetuum habent dorsum, ex quo Asiae omnia fere flumina, alia in Rubrum, alia in Caspium mare, alia in Hyrcanium et Ponticum decidunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 3장 25:2)
sed variarum rerum disparilitas, auctoribus diversa confusa temporibus, ita in quoddam digesta corpus est, ut quae indistincte atque promiscue ad subsidium memoriae annotaveramus in ordinem instar membrorum cohaerentia convenirent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION