라틴어 문장 검색

Maxime de exiguitate mendici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 9:9)
» et maxime deexiguitate mendici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 76:20)
Ultra omnes crudelitates estdivitem velle fieri de exiguitate mendici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 76:22)
Neque timor, neque dolor, neque mors, neque aliquidquod extrinsecus hujusmodi accidere possit tam est contra natura quam exalieno incomodo suum augeri commodum, maxime de exiguitate mendici;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:3)
Ultra omnes credulitates est divitem velle fieri deexiguitate mendici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:5)
Quare mendicos et pauperes ac debiles, orphanos etviduas ac miserabiles personas, libentissime, gratis et non per pecuniamjuvare debemus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:6)
--Fuitquidam versificator egregius, sed egenus et mendicus, semper de paupertatesua amicis conquerens, de qua etiam versus composuit talem sensum exprimentes:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:8)
Dicior est liber mendicus diuite seruo.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et lupo 58:19)
scribere non valeo pauper et mendicus,
(ARCHIPOETA, IV61)
nec mendicus fieri nec fur esse volo?
(ARCHIPOETA, IV76)
nunc mendicorum socius sum, non medicorum,
(ARCHIPOETA, VI17)
Nam etsi fuerunt illi multitudini permixti inopes vel mendici, qui simul clamabant et de vestra venerabili redundantia indigentiae suae supplementum sperabant, nec ista, ut arbitror, cupiditas turpis est.
(아우구스티누스, 편지들, 33. (A. D. 411 Epist. CXXVI) Dominae Sanctae Ac Venerabili Famulae Dei Albinae Augustinus In Domino salutem 7:12)
Nec quisquam erit homo nostrorum temporum, qui se in illo iudicio de sua possit infidelitate defendere, cum Christum cantet et iustus ad aequitatem et periurus ad fraudem et rex ad imperium et miles ad pugnam et maritus propter regimen et uxor propter obsequium et pater propter praeceptum et filius propter oboedientiam et dominus propter dominationem et servus propter famulatum et humilis ad pietatem et superbus ad aemulationem et dives, ut porrigat, et pauper, ut sumat, et ebriosus ad phialam et mendicus ad ianuam et bonus, ut praestet, et malus, ut fallat, et Christianus venerator et paganus adulator;
(아우구스티누스, 편지들, 55. (A. D. Epist. CCXXXII) Dominis Praedicabilibus et Dilectissimis Fratribus Madaurensibus, Quorum Per Fratrem Florentium Epistulam Accepi, Augustinus 4:5)
Hoc modo aedificia sustentata necessario habitatorem traxerunt, et portio terrae iisdem annexa necessario etiam poscebat ut incola is non esset mendicus aut tuguriaster, sed ex paulo opulentioribus qui familiam alere et aratrum in opere ponere posset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 7:15)
Itaque si quod regnum aut status in nobiles et generosos potissimum excrescant, agricolae autem aratores loco tantum et conditione operariorum illis inserviant, aut forte tuguriastri meri existant (quo pro mendicis tecto coopertis tantum haberi possint), equitatu certe pollere possit, sed peditatu minime, tanquam sylvae caeduae, quae si arboribus grandioribus abundent, dumos et vepres progignent, ligna autem puriora non educent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 7:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION