라틴어 문장 검색

Meam scilicet criminationem uererer et quasi nouum aliquid accideret perhorrescerem?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:7)
Si perfidiam perhorrescis, sperne atque abice perniciosa ludentem;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:22)
Itaque remedia quae paulo acriora esse dicebas non modo non perhorresco, sed audiendi auidus uehementer efflagito.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:4)
Nam et teredinem formicamque prohibet, solem etiam et pluvias arcet eiusmodi litura;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 24장 6:2)
'litura tamen,' inquit, 'extet.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 16장 2:1)
Vidimus in nigris albo patiente lituris Pyerio demulsa sinu modulamina nobis.
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:1)
nam spirat tragicum satis et feliciter audet,sed turpem putat inscite metuitque lituram.
(호라티우스의 두번째 편지, 172)
Sed tu ne totiens domini patiare lituras Neve notet lusus tristis harundo tuos, Aetherias, lascive, cupis volitare per auras:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, III7)
Non possunt nostros multae, Faustine, liturae Emendare iocos:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, X5)
una litura potest.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, X6)
Haec illis pretium facit litura.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XVII2)
Cum tibi sit facies, de qua nec femina possit Dicere, cum corpus nulla litura notet, Cur te tam rarus cupiat repetatque fututor, Miraris?
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XVIII1)
"destinatam enim sibi cum suis cultoribus poenam praescius perhorrescit."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 35장 1:3)
Cum vero mihi proposui regnantem Lentulum, sicut ipse se ex fatis sperasse confessus est, purpuratum esse huic Glabinium, cum exercitu venisse Catilinam, tum lamentationem matrum familias, tum fugam virginum atque puerorum ac vexationem virginum Vestalium perhorresco et, quia mihi vehementer haec videntur misera atque miseranda, idcirco in eos, qui ea perlicere voluerunt, me severum vehementemque praebeo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM QUARTA 12:1)
Servus est nemo, qui modo tolerabili condicione sit servitutis, qui non audaciam civium perhorrescat, qui non haec stare cupiat, qui non [tantum], quantum audet et quantum potest, conferat ad communem salutem voluntatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM QUARTA 16:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION