도구

도구

라틴어 문장 검색

earum dico artium, quae coniectura continentur et sunt opinabiles.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 38:3)
similis est haruspicum responsio omnisque opinabilis divinatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 38:14)
quod tibi mea permissio mansionis tuae grata est, id ego summo meo dolore et desiderio, tamen ex parte gaudeo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, 3장 4:3)
sin opinabiles, opinio tota tollatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 74:7)
est etiam illud, quod in omni perturbatione dicitur, demonstrandum, nullam esse nisi opinabilem, nisi iudicio susceptam, nisi voluntariam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 76:4)
quibus cognitis quis est qui dubitet quin hic quoque motus animi sit totus opinabilis ac voluntarius?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 79:7)
sed et aegritudinis et reliquorum animi morborum una sanatio est, omnis opinabilis esse et voluntarios ea reque suscipi, quod ita rectum esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 83:3)
III 421 δόξα, 422 οἴησισ). - δόξα in definitione vertitur opinatio 368 24 opinabilis 354 25 399 23 401 9 403 7 opinatum bonum (malum) 329 18 347 6 355 6 366 27 368 3 394 27 423 25 oportet v. καθήκει oratores Romani 219 13 282 12 363 16, 'Attici' 281 15 non irascuntur 388 14 orbitas 346 20 ὁρμή v. adpetitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.168)
et permissio rursus alia dubitatio et improvisum quiddam;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 36:1)
paene idem fons est illius, quam permissionem vocant, qui communicationis, cum aliqua ipsis iudicibus relinquimus aestimanda, aliqua nonnunquam adversariis quoque, ut Calvus Vatinio, perfrica frontem et dic te digniorem, qui praetor fieres, quam Catonem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 72:1)
ut imminutio, improvisum, imago, sibi ipsi responsio, digressio, permissio, contrarium (hoc enim puto, quod dicitur ἐναντιότησ), sumpta ex adverso probatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 244:4)
redire itaque eosdem legatos ad consulem et Africanum iusserunt et petere ut, si dare vere pacem, non tantum ostendere, frustrantes spem miserorum, vellent, aut ex summa pecuniae demerent aut permissionem extra civium corpora fieri iuberent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 65:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION