도구

도구

라틴어 문장 검색

quid est autem cur ego personatus ambulem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 1 8:7)
februa Romani dixere piamina patres:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권11)
nunc quoque dant verbo plurima signa fidem, pontifices ab rege petunt et flamine lanas, quis veterum lingua februa nomen erat, quaeque capit lictor domibus purgamina versis torrida cum mica farra, vocantur idem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권12)
nomen idem ramo, qui caesus ab arbore pura casta sacerdotum tempora fronde tegit, ipse ego flammicam poscentem februa vidi;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권13)
februa poscenti pinea virga data est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권14)
certe ego de vitulo cinerem stipulasque fabalis saepe tuli plena, februa casta, manu:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권491)
inferias tacitis manibus illa dabunt, annus erat brevior, nec adhuc pia februa norant, nec tu dux mensum, Iane biformis, eras:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권254)
ergo non satis est puris versum perscribere verbis, quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem quo personatus pacto pater.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 1:7)
illi quos amant, quibus adsueverunt, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 24 13:2)
omnium istorum personata felicitas est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 8:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION