라틴어 문장 검색

Stat exoletus suggeritque ructanti Pinnas rubentes cuspidesque lentisci, Et aestuanti tenue ventilat frigus Supina prasino concubina flabello, Fugatque muscas myrtea puer virga.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXXXII4)
Triste supercilium durique severa Catonis Frons et aratoris filia Fabricii Et personati fastus et regula morum Quidquid et in tenebris non sumus, ite foras.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, II1)
quo melius nostri illi senes, qui personatum ne Roscium quidem magno opere laudabant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 221:2)
quid est autem cur ego personatus ambulem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 1 8:7)
"Heus tu," inquit, "Dore Cape hoc flabellum et ventulum huic sic facito, dum lavamus:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5105)
Qui esset status, flabellum tenere te asinum tantum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5110)
ego limis specto Sic per flabellum clanculum;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 5116)
ergo non satis est puris versum perscribere verbis, quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem quo personatus pacto pater.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 1:7)
illi quos amant, quibus adsueverunt, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 24 13:2)
omnium istorum personata felicitas est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 8:3)
et modo pavonis caudae flabella superbae et manibus dura frigus habere pila, et cupit iratum talos me poscere eburnos, quaeque nitent Sacra vilia dona Via.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 24a7)

SEARCH

MENU NAVIGATION