라틴어 문장 검색

quo melius nostri illi senes, qui personatum ne Roscium quidem magno opere laudabant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 221:2)
quid est autem cur ego personatus ambulem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 1 8:7)
Canes, confusus subito quod fuerat fragor, Repente odorem mixtum cum merdis cacant.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Canum legati ad Iovem.16)
ergo non satis est puris versum perscribere verbis, quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem quo personatus pacto pater.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 1:7)
mentior at siquid, merdis caput inquiner albis corvorum atque in me veniat mictum atque cacatum Iulius, et fragilis Pediatia, furque Voranus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Conqueritur Priapus Esquilinum montem veneficarum incantationibus infestari.18)
illi quos amant, quibus adsueverunt, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 24 13:2)
omnium istorum personata felicitas est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION