도구

도구

라틴어 문장 검색

Unde pervides pro vivacitate mentis tuae ad hoc esse nitendum servata mansuetudine et moderatione Christiana, ut aut ceteros deterreamus eorum imitari perversitatem aut ceteros optemus eorum imitari correctionem.
(아우구스티누스, 편지들, 24. (A. D. 408 Epist. XCI) Domino Eximio Meritoque Honorabili Fratri Nectar Io Augustinus 10:5)
Et erit: omnis, qui viderit te, resiliet a te et dicet: "Vastata est Nineve! Quis dolebit super eam? Unde quaeram consolatorem tibi?".
(불가타 성경, 나훔서, 3장7)
Videt sine dubio quid eveniat, sed cur id accidat non pervidet.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 1장 5:2)
Nam dum supinus semper cubat, sublimiora aspectat, et ea quae in plano sunt dextra laevaque non facile pervidet.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 17장 14:2)
cum tua pervideas oculis mala lippus inunctis, cur in amicorum vitiis tam cernis acutumquam aut aquila aut serpens Epidaurius?
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장18)
Consolatores potius nos in maeroribus suis quam convivas in prosperis noverint.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 15:8)
item quod inane repertumst seu locus ac spatium, res in quo quaeque gerantur, pervideamus utrum finitum funditus omne constet an immensum pateat vasteque profundum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 24:2)
namque alid ex alio clarescet nec tibi caeca nox iter eripiet, quin ultima naturai pervideas:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 27:4)
et quo iactari magis omnia materiai corpora pervideas, reminiscere totius imum nil esse in summa, neque habere ubi corpora prima consistant, quoniam spatium sine fine modoquest inmensumque patere in cunctas undique partis pluribus ostendi et certa ratione probatumst.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 3:5)
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 60:1)
Qui hoc non perviderit, ab hoc nulla fraus aberit, nullum facinus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 95:1)
quod putas oportere pervideri iam animi mei firmitatem graviusque quosdam scribis de me loqui quam aut te scribere aut Brutum, si qui me fractum esse animo et debilitatum putant sciant quid litterarum et cuius generis conficiam, credo, si modo homines sint, existiment me, sive ita levatus sim ut animum vacuum ad res difficilis scribendas adferam, reprehendendum non esse, sive hanc aberrationem a dolore delegerim quae maxime liberalis sit doctoque homine dignissima, laudari me etiam oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 38A 1:1)
etsi me ipsum consolatorem tuum non tantum litterae, quibus semper studui, quantum longinquitas temporis mitigavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS: AD A. TORQVATVM ET CETEROS, letter 4 5:5)
in dies vero meritorum meorum fieri accessiones pervidere te spero, cogniturum magis recipio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 9 1:3)
Nam quod aiunt plerosque consolationibus nihil levari adiunguntque consolatores ipsos confiteri se miseros, cum ad eos impetum suum fortuna converterit, utrumque dissolvitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 73:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION