라틴어 문장 검색

Illic quidem per tres dies in gloria et laetitia requiescens, universos cives et custodes benigne super omnibus audivit, et sapienter respondit, plurimumque eos desperatos ex amissione Boemundi consolatus, ex toto civitatem vice illius suscipere contradixit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 62:7)
et amplius fletum congeminassent, nisi timor esset, quem in terra undique hostili apprehenderunt in tanti principis amissione.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 56:7)
Et eciam supradictis Seneca dixit, "Non afligitur sapiens liberorum velamicorum amissione:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 79:7)
Nam ut idem ait, "Necsicci sint oculi amissio amico nec fluant:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 79:13)
"Non affligitursapiens liberorum vel amicorum amissione:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 8:9)
et sic, post amissionem magnæ quantitatissuæ substantiæ, infamati ac depauperati cum dedecore ac vituperiovivent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:26)
nam de infamia velpecuniæ amissione parum curarent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 232:29)
cuius animumnon pessumdedit amissio rerum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:76)
Et ex his proscripti sunt plures, actique in exsilium alii, non nullos gladii consumpsere poenales.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 5장 9:2)
Cumque pertinacius (ut legum gnarus) accusatorem flagitaret atque sollemnia, doctus id Caesar, libertatemque superbiam ratus, tamquam obtrectatorem audacem excarnificari praecepit, qui ita evisceratus ut cruciatibus membra deessent, implorans caelo iustitiam, torvum renidens, fundato pectore mansit immobilis, nec se incusare nec quemquam alium passus, et tandem nec confessus nec confutatus, cum consorte poenali est morte multatus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 9장 6:1)
Residui ducti Mediolanum, excruciatique tormentis, et confessi inter epulas petulanter se quaedam locutos, iussi sunt attineri poenalibus claustris, sub absolutionis aliqua spe (licet incerta). Protectores vero pronuntiati vertere solum exilio, ut Marino eisdem consciis mori permisso, veniam Arbetione meruere precante.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 3장 11:1)
Nam si super occentu soricis vel occursu mustelae, vel similis signi gratia consuluisset quisquam peritum, aut anile incantamentum ad leniendum adhibuisset dolorem, quod medicinae quoque admittit auctoritas, reus unde non poterat opinari delatus, raptusque in iudicium, poenaliter interibat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 8장 2:1)
Perrexit (ut praeceptum est) Paulus funesti furoris et anhelitus plenus, dataque calumniae indulgentia plurimis, ducebantur ab orbe prope terrarum, iuxta nobiles et obscuri, quorum aliquos vinculorum afflixerant nexus, alios claustra poenalia consumpserunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 12장 7:1)
Verebatur enim quod accidit, ne amissionem castrorum ingentium ferentes aegre Romani, ad eadem obsidenda viribus magnis accingerentur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 7장 16:2)
Romulus vero post eum et Sabostius curiales, convicti, sine respectu periculi studia sevisse discordiarum, poenali consumpti sunt ferro.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 12장 20:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION