살아있는 라틴어 : 문장 검색

hoc ego commodius quam tu, praeclare senator, milibus atque aliis vivo.

"Et Plato ideo praeclare Homerum illum inclytum laudatum et coronatum de civitate, quam in sermone instituebat, eiecit."

praeclare enim explicatur Peripateticorum et Academiae veteris auctoritas.

cum illo vero quis neget esse praeclare?

qui autem in virtute summum bonum ponunt, praeclare illi quidem, sed haec ipsa virtus amicitiam et gignit et continet, nec sine virtute amicitia esse ullo pacto potest.

praeclare, inquam, Brute, dicis eoque magis ista dicendi laude delector quod cetera, quae sunt quon- dam habita in civitate pulcherrima, nemo est tam humilis qui se non aut posse adipisci aut adeptum putet;

Is et ipse scri- psit multa praeclare et docuit alios;

ut enim hominis decus ingenium, sic ingeni ipsius lumen est eloquentia, qua virum excellentem praeclare tum illi homines florem populi esse dixerunt - Suadaeque medulla.

praeclare, inquit Brutus, teneo qui istam turbam voluminum effecerit.

praeclare incohata multa, perfecta non plane.

atque ego praeclare intellego me in eorum commemoratione versari qui nec habiti sint oratores neque fuerint, praeteririque a me aliquot ex veteribus commemoratione aut laude dignos.

Praeclare, inquit, tibi constas, ut de eis qui nunc sint nihil velis ipse dicere;

ac si, ut cogitata praeclare eloqui possent, non nulli studio et usu elaboraverunt, cuius te paene principem copiae atque inventorem bene de nomine ac dignitate populi Romani meritum esse existimare debemus;

quem quidem locum comit multa venustate et omni sale idem Lucilius, apud quem praeclare Scaevola:

praeclare enim Epicurus his paene verbis: