라틴어 문장 검색

Dicebat autem et ei, qui se invitaverat: " Cum facis prandium aut cenam, noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites, ne forte et ipsi te reinvitent, et fiat tibi retributio.
예수님께서는 당신을 초대한 이에게도 말씀하셨다. “네가 점심이나 저녁 식사를 베풀 때, 네 친구나 형제나 친척이나 부유한 이웃을 부르지 마라. 그러면 그들도 다시 너를 초대하여 네가 보답을 받게 된다. (불가타 성경, 루카 복음서, 14장12)
donec videlicet in fine saeculi messores angeli Dei zizania colligant in fasciculos, et in ignem arsuros mittant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 14:10)
Tuae tamen intercessionis gratia pinguem equum et suavem cum freno et sella concedimus, et ut nullos habeat ministros circa spinarum fasciculum frigidumque de nostra licentia teneat sub pedibus lapidem.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, E. 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 37:2)
' Arrepto vero ad recedendum itinere et ad eam quae me duxerat dominam reverso, eam inveni super fasciculo sine ministris sedentem, et super recenti lapide suos pedes suavissime tenentem, ac pinguissimum et valde ornatum equum iuxta se habentem, et modicam satis poenam patientem;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, E. 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 37:5)
Deinde via maturata in regionem veniens, quae Episcopatus nominatur, quadam die juxta fontem quemdam in loco prati herbosi ad prandium cum sociis discubuit, utres vino repletos deposuit et caetera, quae vitae necessaria secum in mulis et equis detulerant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 54:2)
Mox illorum insidiis patefactis, dux, dilato prandio, cum adhaerentibus sibi subito equos ascendit, qui arma arripientes et loricas induentes, viam contendunt in hostem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 54:4)
cui ammiraldus Caesareae in occursum veniens benigne prandium obtulit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 36:2)
"Cum facis prandium aut cenam, noli invitareamicos, aut cognatos:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:6)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Cum ablueris manus ut comedas, nihil tangas nisi prandium, doneccomedas;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:8)
Post prandium manus ablue, quia phisicum est et curiale;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:15)
ob hoc enim multorum oculi deteriorantur, quoniam post prandia manibus non ablutis terguntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:16)
Si quis invitaverit me ad prandium, quomodo respondebo:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:2)
Cum invitatus fuero ad prandium, quid faciam:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 183:2)
De cuius prandio, de meo vel de alterius?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 184:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION