도구

도구

라틴어 문장 검색

Mox illorum insidiis patefactis, dux, dilato prandio, cum adhaerentibus sibi subito equos ascendit, qui arma arripientes et loricas induentes, viam contendunt in hostem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 54:4)
cui ammiraldus Caesareae in occursum veniens benigne prandium obtulit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 36:2)
Eadem vero nocte qua comes Raymundus a cacumine silicis et Turcorum obsidione, subveniente Stephano Blesensi ac Conrado stabulario, liberatus et reductus est in castra ad confratres, coeperunt focos et victus necessarios [0615B] universi parare, qui a caede et bello in tabernacula confugerant;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 34:7)
"Cum facis prandium aut cenam, noli invitareamicos, aut cognatos:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:6)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Cum ablueris manus ut comedas, nihil tangas nisi prandium, doneccomedas;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:8)
Post prandium manus ablue, quia phisicum est et curiale;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:15)
ob hoc enim multorum oculi deteriorantur, quoniam post prandia manibus non ablutis terguntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:16)
Si quis invitaverit me ad prandium, quomodo respondebo:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:2)
Cum invitatus fuero ad prandium, quid faciam:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 183:2)
De cuius prandio, de meo vel de alterius?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 184:3)
Homines enim eruditos et sobrios, ut infaustos et inutiles vitant, eo quoque accedente, quod et nomenclatores, assueti haec et talia venditare, mercede accepta, lucris quosdam et prandiis inserunt subditicios ignobiles et obscure.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 6장 15:1)
Qui illecebrosis regem insidiis ambiens, et modo serenae mentis Valentis indices litteras tradens, modo ipse sese eius conviviis ingerens, ad ultimum composita fraude, ad prandium verecundius invitavit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 19:1)
Igitur Galerius sic ebriosus fuit, ut, cum iuberet temulentus ea quae facienda non essent, a praefecto admonitus, constituerit ne iussa eius aliquis post prandium faceret.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 4장 3:1)
cogitans quem de ipsis faceret post se imperatorem, quodam die iussit eos secum prandere, et intra palatium post prandium meridiari, et singula lecta eis sterni.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 13장 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION