라틴어 문장 검색

CAP. I. - Cum quibus et quo tempore dux Godefridus secundam inierit profectionem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 1:1)
Igitur post Petri Eremitae profectionem, post Waltheri Senzavehor militis egregii occisionem ejusque exercitus gravissimum casum, dehinc modico intervallo post crudelem stragem Godescalci presbyteri, et ejus exercitus, post infortunium comitis Alemanniae, Emichonis, caeterorumque fortium virorum et principum de terra Galliae, scilicet Drogonis [0410D] de Nahella, Clareboldi de Vinduil, ac contritionem sui exercitus crudeliter factam in regno Hungariae ad portam Meseburg, Godefridus, dux Lotharingiae, vir nobilissimus, fraterque ejus uterinus, Baldewinus, Wernerus de Greis, cognatus ipsius ducis, Baldewinus pariter de Burg, Reinardus comes de Tul, Petrusque frater ejus, Dudo de Cons, Henricus de Ascha, ac frater illius Godefridus, fortissimi milites ac principes clarissimi, eodem anno medio mensis Augusti, [0411A] viam recto itinere in Jerusalem facientes, in terram Osterreich ad civitatem Tollenburg, ubi fluvius Lintax regnum Galliae terminat et dividit hospitio resederunt curriculo trium hebdomadarum mensis Septembris, ut audirent et intelligerent qua occasione exorta seditione, peregrinorum exercitus paulo ante hos dies perierit, et a proposito eundi Jerusalem cum suis principibus et ductoribus aversus fuerit, jamque eis obviam desperatus redierit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 2:1)
Visa siquidem illorum audacia et incursu, sexaginta pariter equites Christiani, sexaginta occurrere Turcis in monte, interim toto exercitu Christianorum appropiante, qui eos repente de monte fugatos, in [0477B] valle, quo Turcorum manus et virtus juxta montana adunata erat, celeri fuga remiserunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 128:12)
eos vero interim Japhet debere habitare, dum regis jussio innotescat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 6:7)
Die vero agnita, rex castra movit ab obsidione, et Accaron tendens, in montanis hac die moram fecit, ac arte venatoria recreatus, solito more et cursu canum apros vexans, circiter quinque cepit, curas et casum suorum interim oblivioni dans.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 100:2)
"Interim dum malus es, fac quiquidboni potes."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 13:2)
Interim deceptus praeceptorum vetulae non oblitus postprimum cofrum sicut ei praeceptum fuerat venit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:41)
Iuvenisvero interim more solito liberis liberaliter serviens victum perquisivit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:12)
et tamen nec illae interim sine injuria, nec istae sine fructu sunt.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 10장 5:3)
superbos autem praecipue delendos cum justus interim exstinctis pravis motibus in corpore quasi incorporeus remaneat.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 1:4)
Igitur cum de profectione celeranda disponeretur, propulsationem obiectorum criminum eundem ducem parantem praegressus, oratione leni prohibet imperator, non id esse memorans tempus, ut controversa defensio causae susciperetur, cum vicissim restitui in pristinam concordiam partes necessitas subigeret urgentium rerum, antequam cresceret mollienda.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 5장 20:1)
Igitur Agrippinam ingressus, non ante motus est exinde, quam Francorum regibus furore mitescente perterritis, pacem firmaret rei publicae interim profuturam, et urbem reciperet munitissimam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 3장 2:1)
Cuius rei scientiam his interim duobus exemplis monstrari sufficiet:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 4장 11:1)
imperatoris scripta perferentes et munera, enisuri apparatum interim Saporis arte quadam suspendere, ne supra humanum modum provinciae munirentur arctoae.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 5장 15:2)
Chamavos itidem ausos similia adortus, eadem celeritate partim cecidit, partim acriter repugnantes, vivosque captos, compegit in vincula, alios praecipiti fuga repedantes ad sua, ne militem spatio longo defatigaret, abire interim permisit innocuos;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 8장 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION