도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum ergo materia circa quam versatur presens tractatus sit admirabilis, et propterea ad admirabile reducenda ista tria intenduntur in principio exordii, sive prologi.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:3)
Viso igitur de bonitate ac perfectione prime partis prologi, ad litteram accedatur.
(단테 알리기에리, Epistolae 112:14)
88. Hec est sententia secunde partis prologi in generali.
(단테 알리기에리, Epistolae 126:1)
89. In parte vero executiva, que fuit divisa iuxta totum prologum, nec dividendo nec sententiando quicquam dicetur ad presens, nisi hoc, quod ubique procedetur ascendendo de celo in celum, et recitabitur de animabus beatis inventis in quolibet orbe, et quod vera illa beatitudo in sentiendo veritatis principium consistit;
(단테 알리기에리, Epistolae 127:1)
Nunc argumentum quod huic operi dedimus velut sub quodam prologi habitu dicemus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 16:1)
unde se et Laberius a Caesare coactum in prologo testatur his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 2:3)
Auritos lepores non Maro primus usurpat, sed Afranium sequitur qui in prologo ex persona Priapi ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 6:1)
Evangelii Ioannis prologus (1,1-18) creatricem Christi operositatem ostendit, quippe qui sit divinum Verbum (Logos).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 132:3)
At prologus hic admirationem movet eo quod asserit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 132:4)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
Prologus POSTQUAM Poëta sensit scripturam suam Ab iniquis observari, et adversaries Rapere in peiorem partem quam acturi sumus, Indicio de se ipse erit;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act prologue, scene 01)
Prologus Poeta quum primum animum ad scribendum appulit, Id sibi negoti credidit solum dari Populo ut placerent quas fecisset fabulas.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act prologue, scene 01)
Nam in prologis scribundis operam abutitur, Non qui argumentum narret, sed qui malevoli Veteris poetae maledictis respondeat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act prologue, scene 03)
Prologus Si quisquam est qui placere se studeat bonis Quam plurimis et minime multos laedere,
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act prologue, scene 01)
Prologus NE cui sit vestrum mirum, cur partes seni Poeta dederit quae sunt adolescentium, Id primum dicam:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act prologue, scene 01)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION