라틴어 문장 검색

Quam dulcis sit libertas, breviter proloquar.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Lupus ad canem.1)
censen' me verbum potuisse ullum proloqui?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 539)
nequeo satis Quam hoc mihi videtur factum prave proloqui.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 444)
Postquam ad iudices Ventura est, non potuit cogitata proloqui:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1108)
Omitto proloqui;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 670)
Fundebamus lacrimas ex paenitentia discidii prioris nec plura aut me proloqui aut istum respondere passae sunt mentes gaudiis occupatae.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 8, Pauper naufragus divitis socer.66)
Quod tarda fatu est lingua, quod quaerit moras haut te quidem, magnanime, mirari addecet:
(세네카, 오이디푸스 4:9)
Proloquere quae sors aggravet quassam domum.
(세네카, 파이드라 14:14)
sed matrem amavi, proloqui hymenaeum pudet
(세네카, Phoenissae 266:1)
proloquar (atque utinam patriae sim verus haruspex!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1329)
Necessitatem ferre, non flere addecet.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 452)
illine ut impune primo discordias serentes concitent finitima bella, deinde adversus ea, quae concitaverint, armari civitatem defendique prohibeant, et cum hostes tantum non arcessierint, exercitus conscribi adversus hostes non patiantur, sed audeat Canuleius in senatu proloqui se, nisi suas leges tamquam victoris patres accipi sinant, dilectum haberi prohibiturum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 20:1)
hunc natura et moribus inmitem ferumque insuper dux ipse efferavit pontibus ac molibus ex humanorum corporum strue faciendis et, quod proloqui etiam piget, vesci corporibus humanis docendo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 59:1)
equidem nec quid taceam nec quatenus proloquar invenio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 156:1)
Nunc quam rem oratum huc veni primum proloquar, post argumentum huius eloquar tragoediae.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene prol20)

SEARCH

MENU NAVIGATION