라틴어 문장 검색

seu frigidus et pruinosus, quod non est patiens uredinis;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 20장 1:6)
Contra pluviis et frigidis et pruinosis regionibus simplices ordines instituendi;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 17장 8:2)
Sin autem caeli status frigidus et pruinosus hiemis violentiam denuntiat, in Idus Febr.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 23장 2:1)
Nam pruinosa herba pecudi gravedinem creat, ventremqueproluit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 25:2)
Si regio frigida et pruinosa est, quam durissimae densaeque et nigrae setae grex eligendus est;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 9장 2:4)
O Colonia, quae cupis ponte ludere longo, et salire paratum habes, sed vereris inepta crura ponticuli assulis stantis in redivivis, ne supinus eat cavaque in palude recumbat, sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat, in quo vel Salisubsili sacra suscipiantur, munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 171)
15. Videbitis edificia vestra non necessitati prudenter instructa sed delitiis inconsulte mutata, que Pergama rediviva non cingunt, tam ariete ruere, tristes, quam igne cremari. 16.
(단테 알리기에리, Epistolae 40:1)
ac velut exhausta redivivus pullulet arca nummus et e pleno tollatur semper acervo, non umquam re putant quanti sibi gaudia constent.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI180)
gelidos his explicat orbes, Inque pruinoso coluber distenditur arvo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:43)
"ita illis pavorem fallax spes solacia rediviva blanditur!"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 8장 1:9)
sola pruinosis horret facundia pannis atque inopi lingua desertas invocat artes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 83:21)
Iamque pruinosus molitur Lucifer axes, Inque suum miseros excitat ales opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 656)
Iam super oceanum venit a seniore marito Flava pruinoso quae vehit axe diem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 131)
Et sine me ante tuos proiectum in limine postis Longa pruinosa frigora nocte pati.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1913)
sive dies igitur caput hoc miserabile cernit, sive pruinosi Noctis aguntur equi, sic mea perpetuis liquefiunt pectora curis, ignibus admotis ut nova cera solet, saepe precor mortem, mortem quoque deprecor idem, ne mea Sarmaticum contegat ossa solum, cum subit Augusti quae sit clementia, credo mollia naufragiis litora posse dari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 223)

SEARCH

MENU NAVIGATION