라틴어 문장 검색

- Allocutio regis ad Tankradum de reconciliationis gratia cum principibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 43:2)
Sed audita eorum reconciliatione, fugam inierunt per devia et montana diffusi, plurimis tamen de comitatu suo attritis, armentis et cibariis non parum retentis et abductis.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 46:2)
Nam ut dixitquidam philosophus, "Semper ab aliis discendio incipiat, a te autem reconciliatio."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 58:11)
De guerra vitanda per reconciliationem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 272:1)
Meum est consilium, ut per reconciliationem etconcordiam vincas discordiam et guerram;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 273:2)
quia ipsiinitium discordiæ fecerunt, nec reconciliationem quærunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 274:3)
Si adversarii tui, te velle reconciliationem, crederent, cum magna devotione illam a te postularent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:2)
"Semper ab aliis dissensio incipiat, te autem reconciliatio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:7)
"Nam et Propheta jussit, reconciliationem et pacem non solum ab aliis expectari, sed etiam inquiri et persequi;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:8)
quare initium reconciliationis a nobis inciperedebebat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:7)
Recte respondisti, nam sicut cum amicorum nostrorum consilio atque auxilio vindictam facereproposueras, ita in concordia et reconciliatione corum consilium peterenon postponas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 300:2)
Amici vero hæcaudientes, post multam indagationem et prædictarum rerum diligentemexaminationem, consilium de reconciliatione, concordia et pace faciendalaudaverunt et unanimiter approbaverunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 301:3)
omne enim quod recipitur, ut dicunt Boethius et Aristoteles in VI Ethicorum, est in eo in quo recipitur, secundum potestatem recipientis et non secundum potestatem causae, a qua est. Hoc possumus videre in his quae a Dionysio dicuntur processiones divinae, sicut est vita et ratio et sapientia et huiusmodi, quae secundum quod procedunt longius a deo secundum gradus entium, efficiuntur magis temporalia et mutabilia et potentiae materiali et privationi permixta, cum tamen in deo sint simplicissima et aeterna et immutabilia et immaterialia.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:10)
Nam sicut aliorum omnium, quos Latini philosophi affectus vel affectiones, Graeci πάθη appellant, ita huius quoque motus animi, qui cum est ulciscendi causa saevior ira dicitur, non privationem esse utilem censuit, quam Graeci στέρησιν dicunt, sed mediocritatem, quam μετριότητα illi appellant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXVI 12:1)
Πολλάκι τοι Sed enim qui omni in re atque omni tempore laude omni vacat, is inlaudatus est isque omnium pessimus deterrimusque est, sicuti omnis culpae privatio inculpatum facit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 10:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION