라틴어 문장 검색

Et exeuntes fugerunt de monumento; invaserat enim eas tremor et pavor, et nemini quidquam dixerunt, timebant enim.
그들은 무덤에서 나와 달아났다. 덜덜 떨면서 겁에 질렸던 것이다. 그들은 두려워서 아무에게도 말을 하지 않았다. (불가타 성경, 마르코 복음서, 16장8)
Cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem et imposuisset super ignem, vipera, a calore cum processisset, invasit manum eius.
그런데 바오로가 땔감 한 다발을 모아 불 속에 넣자, 독사 한 마리가 열기 때문에 튀어나와 바오로의 손에 달라붙었다. (불가타 성경, 사도행전, 28장3)
‘quis,’ inquit, ‘Rōmam condidit? quis Tarquinium Superbum Rōmā expulit? quandō Hannibal in Italiam invāsit?’ et multa alia.
그가 말했다. '누가 로마를 세웠지? 누가 타르퀴니우스를 로마로부터 몰아냈지? 언제 한니발이 이탈리아를 침략했지?' 그리고 다른 많은 것들도 물어봤다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdus Oribiliī17)
Ubi etiam Empedocles cum ejus hospitem in vitis patrum quidam gladio furibundus invaderet inflexisse modum canendi, itaque adolescentis iracundiam temperasse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 44:5)
Item neminem debet veloci et repenti promissione ditare, quia reddere tardus erit hilaris [enim] promissor, et audax ad promissa parum credulitatis habet.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, C. 중류층 남자가 상층 귀족여성과 나누는 이야기 10:24)
Nec raro invadit molles, pictamque protervo Ore petit nympham, invitoque dat oscula ligno.
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 4:2)
Nec stupor inuadat uestre munimina mentis, Si sibi sermo meus maculas erroris adoptat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 4:7)
Mente, manu, studiis inuadit, corrigit ipsam Plumbi materiam quam crebro malleus urget.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 18:2)
Que, nitens superare polos sedesque supernas Inuadens, penetrale Dei talamumque Tonantis Consiliumque Iouis nutans, uaga, sola pererrans, Aggredior, celique uias pertempto latentes.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:3)
Nec tamen inconstans, preceps, improuida, casu Precipitante uias, istos inuado labores;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:4)
Sic sopor inuasit uigilem, sic somnus adulter Oppressit Fronesis animum, sompnoque soporans Extasis ipsa suo, mentem dormire coegit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:2)
"Si nostros gemitus et nostre tedia sortis, Mundanos casus mundanaque fata, caducos Ortus, instantes obitus uiteque propinquos Lapsus et nostre pensemus originis omen, Que nostrum tantos fastus inuadat ut ante Conspectum faciemque Dei presumat habere Colloquium noctisque lues cum luce loquatur, Conueniat regem seruus pauperque potentem, Factorique suo moueat factura querelam?
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:1)
Aduersas igitur partes inuadit et ipsis Hostibus occurrens, uagina liberat ensem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 2:10)
Nil habet ergo miser, cum nil se credit habere, Divitiis, cum pauperiem sua vota repensant, Hospitium cordis, et moenia mentis avarae Invadunt hostes multi, multoque tumultu Totam sollicitant humani pectoris arcem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 53:5)
Deinde tertiae diei sole orto, Solymanus cum omni comitatu suo castrametatus, [0401D] a Nicaea, praesidio, quod Teutonici invaserant, applicuit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 36:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION