라틴어 문장 검색

Iamque aevo laxata cutis, sulcisque genarum corruerat passa facies rugosior uva:
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:69)
Sic nec venenatus stellio, nec obseaenum scarabaeivel papilionis genus, lucifugaeque blattae, ut ait Maro, per laxiora spatia ianuae favos populabuntur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 7장 5:5)
Me quotiens reficit gelidus Digentia riuus,quem Mandela bibit, rugosus frigore pagus quid sentire putas, quid credis, amice, precari?
(호라티우스의 첫번째 편지, 1848)
age si et stramentis incubet unde-octoginta annos natus, cui stragula vestis,blattarum ac tinearum epulae, putrescat in arca:
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장76)
Atque utinam praeconia feminarum imitarentur viri et rugosa senectus redderet, quod sponte offert adulescentia!
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 2:2)
Rugosiorem cum geras stola frontem Et araneorum cassibus pares mammas;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII2)
Ergo nec argenti sex scripula Septiciani Missa nec a querulo mappa cliente fuit, Antipolitani nec quae de sanguine thynni Testa rubet, nec quae cottana parva gerit, Nec rugosarum vimen breve Picenarum, Dicere te posses ut meminisse mei?
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVIII2)
Quam multi tineas pascunt blattasque diserti, Et redimunt soli carmina docta coci!
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXI6)
Ne toga cordylis et paenula desit olivis Aut inopem metuat sordida blatta famem, Perdite Niliacas, Musae, mea damna, papyros:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, I1)
Pruna peregrinae carie rugosa senectae Sume:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, XXIX Vas Damascenorum1)
Selectos nisi das mihi libellos, Admittam tineas trucesque blattas.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXXVII Scrinium1)
lucifugis blattis per noctem vagantibus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2431)
mercibus hic Italis mutat sub sole recenti rugosum piper et pallentis grana cumini, hic satur inriguo mavult turgescere somno, hic campo indulget, hunc alea decoquit, ille in venerem putris;
(페르시우스, 풍자, satire 518)
Disce, sed ira cadat naso rugosaque sanna, dum veteres avias tibi de pulmone revello, non praetoris erat stultis dare tenvia rerum officia, atque usum rapidae permittere vitae;
(페르시우스, 풍자, satire 544)
In prato quondam rana conspexit bovem Et tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Rana rupta et bos.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION