라틴어 문장 검색

Idque indicium est aetheria potius derivatione, quam saginis pelagi hos oriri fetus et vesci, quod guttae matutini roris eisdem infusae, claros efficiunt lapillos et teretes, vespertini vero flexuosos contra et rutilos et maculosos interdum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 86:1)
Iamque adeo rutilum thoraca indutus ahenis Horrebat squamis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 22:1)
' fulvus ' enim et flavus' et ' rubidus' et' poeniceus ' et ' rutilus' et 'luteus' et 'spadix' appellationes sunt rufi coloris, aut acuentes eum, quasi incendentes, aut cum colore viridi miscentes aut nigro infuscantes aut virenti sensim albo illuminantes.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 9:2)
Nam 'poeniceus,' quem tu φοίνικα dixisti, noster est et 'rutilus' et 'spadix,' poenicei συνώνυμοσ, qui factus e Graeco noster est, exuberantiam splendoremque significant ruboris, quales sunt fructus palmae arboris non admodum sole incocti, unde spadici et poeniceo nomen est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 10:1)
Et tunicae (inquit) manicas et habent redimicula mitrae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XII 7:2)
Casurum rutilo surgat ab ortu,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 17:1)
Non sol rutilo concitus igne
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 6:1)
Titum Labienum duabus cum legionibus et equitatu in Sequanos proficisci iubet: huic Marcum Sempronium Rutilum attribuit.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 90장4)
post terga reductas uberibus propior mordebat fibula vestes, inque orbem tereti mitra retinente capillum strinxerat et virides flavescere iusserat angues.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:116)
puer ilicet Aethon et Pyrois rutilas respersi murice plumas prosiliunt puroque imbutis melle sagittis hic nuptam petit, ille virum.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae85)
rutilo cognatum vertice sidus attollit cristatus apex tenebrasque serena luce secat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix6)
pax animo tranquilla datur, pugnasque calentes deserit et rutilas declinat in oscula cristas.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De Magnete27)
Tritonia virgo prosilit ostendens rutila cum Gorgone pectus;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Gigantomachia57)
praeceps illa manus fluvios superabat Hiberos aurea dona vomens (sic vix tellure revulsa sollicitis fodiens miratur collibus aurum), quantum stagna Tagi rudibus stillantia venis effluxere decus, quo pretiosa metalli Hermi ripa micat, quantas per Lydia culta despumat rutilas dives Pactolus harenas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:23)
quae flamma per auras excutiat rutilos tractus aut fulmina velox torqueat aut tristem figat crinita cometem.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:57)

SEARCH

MENU NAVIGATION