라틴어 문장 검색

Tritonia virgo prosilit ostendens rutila cum Gorgone pectus;
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Gigantomachia57)
praeceps illa manus fluvios superabat Hiberos aurea dona vomens (sic vix tellure revulsa sollicitis fodiens miratur collibus aurum), quantum stagna Tagi rudibus stillantia venis effluxere decus, quo pretiosa metalli Hermi ripa micat, quantas per Lydia culta despumat rutilas dives Pactolus harenas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:23)
quae flamma per auras excutiat rutilos tractus aut fulmina velox torqueat aut tristem figat crinita cometem.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:57)
quis decor, incedis quotiens clipeatus et auro squameus et rutilus cristis et casside maior!
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:322)
hoc si Maeonias cinctu graderere per urbes, in te pampineos transferret Lydia thyrsos, in te Nysa choros;
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:361)
machina laxatur caeli rutilaeque patescunt sponte fores.
(클라우디아누스, De Tertio Consulatu Honorii Augusti 2:67)
rutilum squamis intermicat aurum.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:87)
rutilos obscurat anhelitus axes discolor et longa solitos caligine pasci terruit orbis equos;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:99)
teneas utrumque licebit Oceanum, laxet rutilos tibi Lydia fontes, iungatur solium Croesi Cyrique tiara:
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:88)
rutilis hic pingitur aula columnis et sacri Mariae partus;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:177)
eximia regione domus, contingere terris difficilis, rutili stabat grex aureus anni:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:229)
auratos Rhodiis imbres nascente Minerva indulsisse Iovem perhibent, Bacchoque paternum iam pulsante femur mutatus palluit Hermus in pretium, votique famem passurus avari ditabat rutilo quidquid Mida tangeret auro;
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:111)
tum virides pardos et cetera colligit Austri prodigia inmanesque simul Latonia dentes, qui secti ferro in tabulas auroque micantes inscripti rutilum caelato consule nomen per proceres et vulgus eant.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:172)
far, quod vocatur vennuculum rutilum atque alterum candidum, sed utrumque maioris ponderis quam Clusinum;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 6장 3:3)
Granum autem rutilum si, cum est diffissum, eundem colorem interiorem habet, integrum esse non dubitamus;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 9장 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION