라틴어 문장 검색

Celsioris staturae et candidi paene Galli sunt omnes et rutili, luminumque torvitate terribiles, avidi iurgiorum, et sublatius insolentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 12장 1:1)
Iamque solis radiis rutilantibus, tubarumque concinente clangore, pedestres copiae lentis incessibus educuntur, earumque lateri equestres iunctae sunt turmae, inter quas cataphractarii erant et sagittarii, formidabile genus armorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 7:1)
Ibi morati integrum biduum, cum sol tertius affulsisset, cernebamus terrarum omnes ambitus subiectos, quos ὁριζοντασ appellamus, agminibus oppletos innumeris, et antegressum regem vestis claritudine rutilantem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 6장 22:1)
Idque indicium est aetheria potius derivatione, quam saginis pelagi hos oriri fetus et vesci, quod guttae matutini roris eisdem infusae, claros efficiunt lapillos et teretes, vespertini vero flexuosos contra et rutilos et maculosos interdum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 86:1)
Exsultantes innoxii proelii gloria milites, ad alterius globi perniciem ducens, sensimque incedens rector eximius, speculatione didicit fida, direptis propius villis, vastatoriam manum quiescere prope flumen, iamque adventans, abditusque in valle densitate arbustorum obscura, videbat lavantes alios, quosdam comas rutilantes ex more, potantesque non nullos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 2장 2:1)
Iamque adeo rutilum thoraca indutus ahenis Horrebat squamis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 22:1)
' fulvus ' enim et flavus' et ' rubidus' et' poeniceus ' et ' rutilus' et 'luteus' et 'spadix' appellationes sunt rufi coloris, aut acuentes eum, quasi incendentes, aut cum colore viridi miscentes aut nigro infuscantes aut virenti sensim albo illuminantes.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 9:2)
Nam 'poeniceus,' quem tu φοίνικα dixisti, noster est et 'rutilus' et 'spadix,' poenicei συνώνυμοσ, qui factus e Graeco noster est, exuberantiam splendoremque significant ruboris, quales sunt fructus palmae arboris non admodum sole incocti, unde spadici et poeniceo nomen est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 10:1)
Casurum rutilo surgat ab ortu,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, III 17:1)
Donat aut Hermus rutilante ripa
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 8:1)
Non sol rutilo concitus igne
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 6:1)
Titum Labienum duabus cum legionibus et equitatu in Sequanos proficisci iubet: huic Marcum Sempronium Rutilum attribuit.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 90장4)
martyr pulcher rutilabis venturo iudicio.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM184)
puer ilicet Aethon et Pyrois rutilas respersi murice plumas prosiliunt puroque imbutis melle sagittis hic nuptam petit, ille virum.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae85)
rutilo cognatum vertice sidus attollit cristatus apex tenebrasque serena luce secat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Phoenix6)

SEARCH

MENU NAVIGATION