도구

도구

라틴어 문장 검색

Dum Natura Largitati primitivae salutationis, amicaeque applausionis jura persolveret, ecce puella lentitudine pigritantis gressus morosior, columbini vultus placiditate serenior, modicitate staturae castigatioris humilior, ad nos divertere testudinei gressus modestia, videbatur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 78:1)
Huic igitur adventanti, Natura enixiori [0475C] festinatione veniens in occursum, salutationis suae ferculum osculorum melliniens condimento, vultum dilectionis exhibuit medullatae.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 78:10)
Tandem vero cum se invicem salutassent, et dux diu cum ipso Boemundo ageret, plurimisque blanditiis ei persuaderet, ut verbum imperatoris auditurus curiam intraret, Boemundus vero prorsus negaret, ac referret, nimium se imperatorem pertimescere, eo quod vir callidus et subdolus haberetur, [0421B] ad extremum victus bona promissione ducis et allocutione, fiducialiter palatium imperatoris introivit, in osculo pacis, et in omni gratia et honore susceptus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 36:3)
Sed plurimae aves fixae et immobiles permanserunt, cum multi pio amore illius innodati et familiari ejus allocutione delectati, cum eo ultra remanere decreverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 74:5)
- Allocutio regis ad Tankradum de reconciliationis gratia cum principibus.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 43:2)
Ibi in monte Sina monachos Deo servientes audiens commorari, ad eos per devexa montis causa orationis et allocutionis accelerare decrevit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 42:6)
Si vero de epistolis tractes,primo loco pone salutationem, secundo exordium, tertio narrationem, quartopetitionem et quinto conclusionem. 3.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 104:4)
Si autem de contionando in ambaciatisfaciendis studeas, primo loco et tempore salutationem dicas, secundo verocommendationem tam illorum, ad quos ambaciata dirigitur, quam sociorumtecum ambaciatam portantium, sive narrationem ejus, quod tibi impositumfuerit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 104:5)
quam exhortationem præposuitarchangelus denuntiationi, et hoc ideo, quia beata Maria turbata fueratin salutatione archangeli.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 104:15)
Unde scriptum est in Evangelio quia, cum perturbata esset Virgo Maria in salutatione Angeli, rendit ei Angelus, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 2:3)
Secunda vero allocutione debemus loqui dulciter et dulcia verba proferre.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 9:1)
Tertia vero allocutione debemus loqui molliter et molles responsioneshabere, nam ut idem ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 10:1)
Quarta vero allocutione debemus loqui pulchre et honeste et pulchra verbaproferre, turpibus penitus ommissis, nam dixit Beatus Paulus:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 11:1)
Quinta vero allocutione debemus loqui composite et verba composita et ornatadicere;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 12:1)
Sexta vero allocutione debemus loqui scienter, ut ea quæ proferimus certaet cognita sint í-- Unde quidem sapiens cum interrogatus esset ab alioquomodo posset optime dicere, respondit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 13:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION