도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec tamen ictus Dextre mittenti respondet, parma sagitam Respuit et totos abiectus umbo repellit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 2:7)
sed degener ensis Respuit egressus istos dextreque monenti Denegat officium, malens torpore quietis Vti quam uarios belli sen tire tumultus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:8)
- Baldewinus qualiter in urbe Rohas exceptus sit, et quam magnanime ducis illius dona respuerit:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 39:2)
Nam Franconem, multam vim inferentem, in cerebro percusserunt vulnere gravi et vix sanabili;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 70:8)
Et eciam multis rationibus amicitia stulti respuenda est.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 29:1)
Et iterum, "Prudens frequentiamnon respuit hominum in qua se noverit esse laudandum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 54:3)
UndeOvidius De Remedio Amoris dixit, Inpatiens animus nec adhuc tractabilis arte Respuit atque odio verba monentis habet.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:10)
sed adeo casta erat ut eumomnino sperneret et eius amorem respueret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:32)
respuit ille dapes.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:10)
Extorquere paras aliquid, furtumque minaris, Sed mea furtiuam respuit esca gulam.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 49:10)
qui semper eodem ingenio ad uirtutem uel malitiam moratus firmum argumentum est accipiendi criminis aut respuendi.
(아풀레이우스, 변명 88:7)
"Tu vero crassis auribus et obstinato corde respuis quae forsitan vere perhibeantur."
(아풀레이우스, 변신, 1권 3:11)
At ille comes eius, qui statim initio obstinata incredulitate sermonem eius respuebat,
(아풀레이우스, 변신, 1권 18:2)
Nam primitus, quia nullum de sua propria gente nobilem ac liberum hominem, nisi infantes, qui nihil boni eligere nec mali respuere pro teneritudine invalidae aetatis adhuc possunt, qui monasticam voluntarie vellet subire vitam, habebat;
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 93 98:1)
Quocirca iam tempus esse, ut, qui non se audent negare christianos, secundum Christi voluntatem vivere incipiant, ut ea quae, ut essent christiani, concessa sunt, cum christiani sunt, respuantur.
(아우구스티누스, 편지들, 10. (A. D. 395 Epist. XXIX) Epistula Presbyteri Hipponiensium Regiorum Ad Alypium Episcopum Tagastensium De Die Natalis Leontii Quondam Episcopi Hipponiensis 9:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION