라틴어 문장 검색

ceu turbine rauco cum gravis armatur Boreas glacieque nivali hispidus et Getica concretus grandine pennas disrumpit pelagus, silvas camposque sonoro flamine rapturus;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:26)
stat finem penetrare Noti Boreaeque nivalem vestigare domum;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:219)
Audiit illa pater scopulisque nivalibus Haemi surgit et hortatur celeres clamore ministros:
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:175)
clamore nivalis Ossa tonat pulsoque fragor geminatur Olympo.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:98)
Caelum porro neque nivale vinea, sicut praedixi, nec rursus aestuosurndesiderat, calido tamen potius quam frigido laetatur;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 1장 10:1)
liberantur arva sentibus, qui aestivo5 tempore per Caniculae ortum recisi plerumque radicitus intereunt, et stramenta pecori 6 subiecta plurimum stercoris efficiunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 3장 1:4)
Pisonem, non Sentium Syriae praepositum;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 77장2)
tunc tibi, fecundi proles Iovis, orte nivali Arcados axe deae, fluvio modo, Phasi, quieto
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 219:1)
Thracane uos Hebrusque niuali compede uinctus,an freta uicinas inter currentia turris,an pingues Asiae campi collesque morantur?
(호라티우스의 첫번째 편지, 032)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
'sive aquilo radit terras seu bruma nivalem interiore diem gyro trahit, ire necesse est.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장15)
Ille potest summum graduum psalmum scandere, nobis adhuc in primo ascensu Sentibus nescio an dicere aliquando contingat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 3:3)
Nubat et nubatur ille, qui in sudore faciei comedit panem suum, cui terra tribulos generat et spinas, cuius herba sentibus suffocatur:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 13:13)
Tum callidissimi hostes, frigidum et nivalem nancti diem, cum se ignibus prius oleoque fovissent - horribile dictu - homines a meridie et sole venientes, nostra nos hieme vicerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 12:3)
alternum sanguinem filicem, ficum atram, quaeque bacam nigram nigrosque fructus ferunt, itemque acrifolium, pirum silvaticum, pruscum rubum sentesque quibus portenta prodigiaque mala comburi iubere oportet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION